Sąd zmienił zaskarżoną decyzję ZUS-u i ustalił prawo do emerytury pomostowej spawaczowi

Sygn. akt VIII U ##/22

U Z A S A D N I E N I E

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Nowym Sączu Wydział Realizacji Umów Międzynarodowych w Nowym Sączu decyzją z dnia # lipca 2022 roku, znak: EPOM/####, odmówił #### #### prawa do emerytury pomostowej.

Organ rentowy w uzasadnieniu decyzji podał, na podstawie art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych odmówił przyznania ubezpieczonemu wnioskowanego świadczenia ponieważ nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach wynoszącego co najmniej 15 lat, a pod dniu 31 grudnia 2008 roku nie wykonywał pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 wskazanej ustawy. Natomiast na podstawie art. 4 w związku z art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia ponieważ na dzień 1 stycznia 2009 roku ubezpieczony nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 tejże ustawy, wynoszącego co najmniej 15 lat.

Zakład za udowodnione przyjął okresy nieskładkowe w wymiarze 10 miesięcy i 10 dni, okresy składkowe w wymiarze 23 lat, 10 miesięcy i 28 dni, staż sumaryczny w wymiarze 40 lat, 7 miesięcy i 8 dni, okresy nieskładkowe zagraniczne w wymiarze 6 miesięcy, okresy składkowe zagraniczne w wymiarze 15 lat i 4 miesięcy.

Organ rentowy do stażu pracy w szczególnych warunkach uwzględnił łącznie okres 11 lat, 4 miesiące i 1 dzień, który składają się zatrudnienia:
...
[pominięte]
...
(decyzja, k. 52-52 akt emerytalnych ZUS).

Odwołanie od powyższej decyzji złożył #### ####, wskazując, że do okresu pracy w szczególnych warunkach nie uwzględniono: okresu służby wojskowej, zatrudnienia od dnia 19 października 1984 roku do dnia 29 lutego 1992 roku, zatrudnienia od dnia 13 grudnia 1982 roku do dnia 31 lipca 1984 roku oraz zatrudnienia od dnia 4 sierpnia 1994 roku do dnia 23 maja 1995 roku (odwołanie k. 5 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zaprezentowaną w zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie k. 7-13 akt sprawy).

Sąd Okręgowy w Lublinie ustalił, co następuje:

#### #### urodził się dnia # kwietnia 1960 roku.

W dniu # października 2021 roku ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę pomostową, który został rozpatrzony zaskarżoną w niniejszym postępowaniu decyzją odmowną z dnia # lipca 2022 roku (wniosek k. 47-49v, decyzja k. 81 akt ZUS).

Wnioskodawca w 1979 roku ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Łodzi uzyskując tytuł zawodowy ślusarza spawacza (dokumenty k. 32 akt sprawy, w tym świadectwo ukończenia Zasadniczej Szkoły Zawodowej z dnia 27 czerwca 1979 roku, zeznania świadka #### #### k. 121v-122 akt sprawy).

W okresie od dnia 1 września 1976 roku do dnia 30 listopada 1982 roku #### #### pracował w Łódzkim Kombinacie Budowlanym „Śródmieście”. W początkowym okresie jego zatrudnienie było związane z przyuczeniem do wykonywania zawodu, zajmował wówczas stanowisko ucznia. Natomiast po ukończeniu edukacji w Zasadniczej Szkole Zawodowej, od dnia 27 czerwca 1979 roku został zatrudniony na stanowisku zgodnym z jego wyuczonym zawodem – ślusarz-spawacz.

Do obowiązków wnioskodawcy należało wykonywanie konstrukcji takich jak balkony, balustrady czy drzwi. Skarżący ciął materiał, następnie go prostował, wycinał palnikiem i spawał. Wycinanie było wykonywane gazowo, a spawanie elektrycznie (dokumenty k. 31 akt sprawy, w tym: umowa o pracę z dnia 1 września 1976 roku, umowa o pracę z dnia 17 maja 1979 roku, świadectwo pracy z dnia 31 marca 2004 toku, zeznania wnioskodawcy #### #### k. 48v-49, 165v-166, 226v-227 akt sprawy, zeznania świadka #### #### k. 101 akt sprawy).

W trakcie zatrudnienia w Łódzkim Kombinacie Budowalnym wnioskodawca w okresie od dnia 24 kwietnia 1980 roku do dnia 5 lipca 1982 roku odbył zasadniczą służbę wojskową. Po jej odbyciu, do pracy zgłosił się w dniu 6 sierpnia 1982 roku i ponownie wykonywał obowiązki ślusarza-spawacza (dokumenty k. 31 akt sprawy w tym: świadectwo pracy z dnia 31 marca 2004 roku, książeczka wojskowa, dokumenty z k. 161 akt sprawy w tym umowa o pracę z dnia 6 sierpnia 1982 roku, zeznania wnioskodawcy #### #### k. 48v-49, 165v-166, 226v-227 akt sprawy, zaświadczenie Wojskowej Komendy Uzupełnień w Lublinie k. 28 akt emerytalnych ZUS).

Od dnia 13 grudnia 1982 roku do dnia 31 lipca 1984 roku #### #### był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Montażu i Dostaw Pieców Tunelowych w Krakowie na stanowisku ślusarza-spawacza i spawacza.

Wnioskodawca był oddelegowany do pracy w Łodzi w Elektrociepłowni nr 2. Był przydzielony do brygady spawalniczej, w ramach, które zajmował się spawaniem przy piecach. Dokonywał poprawek i napraw pieców tunelowych, a także rur i połączeń między piecami (dokumenty k. 31 akt sprawy, w tym: umowa o pracę z dnia 13 grudnia 1982 roku, świadectwo pracy z dnia 1 sierpnia 1984 roku, zeznania wnioskodawcy #### #### k. 48v-49, 165v-166, 226v-227 akt sprawy, zeznania świadka #### #### k. 101 akt sprawy).

#### #### w okresie od dnia 19 października 1984 roku do dnia 29 lutego 1992 roku był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych „ENERGOPOL” w Lublinie na stanowisku spawacza.

Do obowiązków wnioskodawcy należało spawanie elektryczne rurociągów. Przez cały okres zatrudnienie wykonywał wyłącznie czynności związane ze spawaniem (zeznania wnioskodawcy #### #### k. 48v-49, 165v-166, 226v-227 akt sprawy, świadectwo pracy z dnia 3 marca 1992 roku nienumerowane akta ZUS KPU, świadectwo wykonywania pracy o szczególnych charakterze k. 10 akt emerytalnych ZUS).

W trakcie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych „ENERGOPOL” w Lublinie ubezpieczony korzystał z urlopu bezpłatnego w okresie od 26 kwietnia 1988 roku do dnia 24 kwietnia 1989 roku oraz od dnia 1 maja 1991 roku do dnia 24 sierpnia 1992.

Podczas pierwszego z okresów wnioskodawca pracował jako spawacz na zagranicznej budowie Chmielnickiej Elektrowni Atomowej w Niecieszynie położonym wówczas w ZSRR. Do obowiązków #### #### należało spawanie elektryczne rur metalowych o średnicy 2 m, które doprowadzane były z dużego zbiornika wodnego do reaktora atomowego. Nie był kierowany do innych prac, zajmował się tylko spawaniem przez minimum 8 godzin dziennie, w okresie letnim w ramach dwóch zmian.

Natomiast w trakcie trwania drugiego urlopu bezpłatnego #### #### podjął zatrudnienie w Przedsiębiorstwie Usługowo-Handlowym „HEJRES” w Lublinie na stanowisku spawacza rurociągów.

Wnioskodawca zajmował się spawaniem elektrycznym głównego rurociągu gazowego w miejscowości Łaskarzew. Wszelkie pracy wykonywane były na zewnątrz w poszczególnych wykopach, również w okresie zimowym. Zdarzało się, że w lecie jeśli temperatura była wysoka pracowano rano i wieczorem.

Skarżący spawanie wykonywał wchodząc do wykopu na głębokość od 1 do 1,5 m, w którym znajdowała się rura gazowa. Stalowe rury, które spawał ubezpieczony miały różne średnice, zajmował się zarówno cienkimi jak i grubymi rurami (dokumenty k. 31 akt sprawy, w  tym: rozliczenie końcowe pracy na budowie z dnia 4 kwietnia 1989 roku, umowa o pracę z dnia 1 marca 1992 roku, świadectwo pracy z dnia 31 sierpnia 1992 roku, zeznania wnioskodawcy #### #### k. 48v-49, 165v-166, 226v-227 akt sprawy, zeznania #### #### k. 102 akt sprawy, zeznania świadka #### #### k. 137v akt sprawy, zeznania świadka #### #### k. 138 akt sprawy).

Po ustaniu zatrudnienia pracodawca Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych „ENERGOPOL” w Lublinie wystawił wnioskodawcy świadectwo wykonywania pracy na stanowisku o szczególnym charakterze, z którego wynika, że #### #### w okresie od dnia 19 października 1984 roku do dnia 29 lutego 1992 roku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowodorowym wymienioną w wykazie A, dziale XIV, poz. 12, pkt 1 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku na stanowisku spawacza elektrycznego i gazowego wymienionym w wykazie A, dziale XIV, poz. 12, pkt 1 załącznika do zarządzenia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 sierpnia 1983 roku (świadectwo wykonywania pracy o szczególnych charakterze k. 10 akt emerytalnych ZUS k. 10 akt emerytalnych ZUS).

W okresie od dnia 1 kwietnia 1993 roku do dnia 30 czerwca 1993 roku #### #### był zatrudniony w Erich Seubert GmbH w Niemczech, gdzie pracował w kamieniołomach.

Do obowiązków wnioskodawcy należało rozbijanie kamieni przy pomocy świdra, wiertła, młota mechanicznego lub ręcznego. Również zajmował się wierceniem otworów i umieszczaniem w nich gliny.

Swoje obowiązki wykonywał na zewnątrz pod zadaszeniem przez minimum 8 godzin, jednak najczęściej dzień jego pracy wynosił od 10 do 12 godzin. W trakcie zatrudnienia nie był oddelegowywany co innych czynności, zajmował się wyłącznie rozbijaniem i wierceniem w kamieniu (dokumenty k. 31 akt sprawy w tym: pismo Zakładu z dnia 11 marca 2020 roku, zaświadczenie o zatrudnieniu z dnia 29 listopada 2022 roku, zeznania wnioskodawcy #### #### k. 48v-49, 165v-166, 226v-227 akt sprawy, zeznania świadka #### #### k. 101v-102 akt sprawy).

#### #### w okresie od dnia 4 sierpnia 1994 roku do dnia 23 maja 1995 roku był zatrudniony w Elektrociepłowni „GIGA” Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Świdniku na stanowisku spawacza.

W trakcie zatrudnienia wnioskodawca wykonywał wyłączenie obowiązki wynikające z zajmowanego przez siebie stanowiska. Zajmował się spawaniem ekranów pieców do ogrzewania centralnego miasta i rurociągów odprowadzających ciepło.

Po ustaniu zatrudnienia pracodawca wystawił ubezpieczonemu świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach, w którym wskazał, że #### #### stale i w pełnym wymiarze czasu pracy:
- w okresie od dnia 4 sierpnia 1994 roku do dnia 31 grudnia 1994 roku wykonywał prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowodorowym wymienione w wykazie A, dziale XIV, poz. 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku na stanowisku spawacza wymienionym w wykazie A, dziale XIV, poz. 12, pkt 10 załącznika nr 1 do zarządzenia nr 17 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 12 sierpnia 1983 roku;
- w okresie od dnia 1 stycznia 1995 roku do dnia 7 lutego 1995 roku wykonywał prace przy oczyszczaniu przemysłowych kotłów parowych lub wodnych wymienione w wykazie A, dziale XIV, poz. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku na stanowisku spawacza wymienionym w wykazie A, dziale XIV, poz. 2, pkt 5 załącznika nr 1 do zarządzenia nr 17 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 12 sierpnia 1983 roku (dokumenty k. 31 akt sprawy, w tym: świadectwo pracy z dnia 23 maja 1995 roku, świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 28 października 2022 roku, zeznania wnioskodawcy #### #### k. 48v-49, 165v-166, 226v-227 akt sprawy, zeznania świadka #### #### k. 138 akt sprawy).

Następnie w okresie od dnia 20 lutego 1995 roku do dnia 31 maja 1996 roku wnioskodawca pracował na stanowisku spawacza w Niemczech w Zimmermnann GmbH.

Zajmował się wówczas spawaniem elektrycznym konstrukcji stalowych, w tym rur (dokumenty k. 31 akt sprawy, w tym: decyzja o wydaniu zezwolenia na podjęcie pracy, pismo Zakładu z dnia 11 marca 2020 roku, zeznania wnioskodawcy #### #### k. 48v-49, 165v-166, 226v-227 akt sprawy).

#### #### ponownie w okresie od dnia 8 stycznia 1997 roku do dnia 30 kwietnia 2000 roku był zatrudniony w Elektrociepłowni „GIGA” Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Świdniku na stanowisku spawacza.

Po ustaniu stosunku pracy pracodawca wystawił wnioskodawcy świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach, w którym wskazał, że #### #### stale i w pełnym wymiarze czasu pracy:
- w okresie od dnia 8 stycznia 1997 roku do dnia 31 grudnia 1998 roku wykonywał prace przy oczyszczaniu przemysłowych kotłów parowych lub wodnych wymienione w wykazie A, dziale XIV, poz. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku na stanowisku ślusarza remontowego wymienionym w wykazie A, dziale XIV, poz. 2, pkt 5 załącznika nr 1 do zarządzenia nr 17 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 12 sierpnia 1983 roku
- w okresie od dnia 1 stycznia 1999 roku do dnia 30 kwietnia 2000 roku wykonywał prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowodorowym wymienione w wykazie A, dziale XIV, poz. 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku na stanowisku spawacza wymienionym w wykazie A, dziale XIV, poz. 12, pkt 10 załącznika nr 1 do zarządzenia nr 17 Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 12 sierpnia 1983 roku (świadectwo wykonywania prac w warunkach szczególnych z dnia 8 lipca 2020 roku, zeznania wnioskodawcy #### #### k. 48v-49, 165v-166, 226v-227 akt sprawy, zeznania świadka #### #### k. 138 akt sprawy).

Następnie wnioskodawca w okresie od dnia 21 grudnia 2000 roku do dnia 30 lipca 2003 roku był zatrudniony w SAME DEUTZ-FAHR Polska Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Lublinie na stanowisku operatora maszyn – spawacza.

Po ustaniu stosunku pracy pracodawca wystawił wnioskodawcy świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach, w którym wskazał, że #### #### stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie od dnia 21 grudnia 2000 roku do dnia 30 lipca 2003 roku wykonywał pracę na stanowisku operatora maszyn – spawacza, którego charakterystyka była zgodna z opisem stanowiska spawacz ręczny łukiem elektrycznym w osłonie gazów wymienionym w wykazie A, dziale XIV, pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku (świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych z dnia 29 grudni 2021 roku k. 22 akt emerytalnych ZUS, zeznania wnioskodawcy #### #### k. 48v-49, 165v-166, 226v-227 akt sprawy).

#### #### w okresach: od dnia 4 sierpnia 2003 roku do dnia 20 grudnia 2003 roku, od dnia 7 stycznia 2004 roku do dnia 30 kwietnia 2004 roku, do dnia 19 lipca 2004 roku do dnia 25 sierpnia 2005 roku, od dnia 3 listopada 2005 roku od dnia 13 kwietnia 2006 roku był zatrudniony w Mostostalu Puławy Spółce Akcyjnej z siedzibą w Puławach na stanowisku spawacza.

Po ustaniu stosunku pracy pracodawca wystawił wnioskodawcy świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach, w którym wskazał, że #### #### stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w okresach: od dnia 4 sierpnia 2003 roku do dnia 20 grudnia 2003 roku, od dnia 7 stycznia 2004 roku do dnia 30 kwietnia 2004 roku, od dnia 19 lipca 2004 roku do dnia 25 sierpnia 2005 roku, od dnia 3 listopada 2005 roku od dnia 13 kwietnia 2006 roku wykonywał prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowodorowym wymienione w wykazie A, dziale XIV, poz. 12, pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku na stanowisku spawacza elektrycznego i gazowego wymienionym w wykazie A, dziale XIV, poz. 12, pkt 1 załącznika nr 1 do zarządzenia nr 9 Budownictwa i Przemysłu Materiałów budowalnych z dnia 1 sierpnia 1983 roku (dokumenty k. 31 akt sprawy w tym świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 29 września 2022 roku, zeznania wnioskodawcy #### #### k. 48v-49, 165v-166, 226v-227 akt sprawy).

Następnie w okresie od dnia 8 stycznia 2007 roku do dnia 18 grudnia 2009 roku wnioskodawca był zatrudniony w Gray&Adam Lts na stanowisku spawacza.

#### #### wówczas zajmował się spawaniem konstrukcji naczep i podwozia samochodów ciężarowych (dokumenty k. 31 akt sprawy w tym zaświadczenie o zatrudnieniu, zeznania wnioskodawcy #### #### k. 48v-49, 165v-166, 226v-227 akt sprawy, zeznania świadka #### #### k. 122 akt sprawy, zeznania świadka #### #### k. 122-123 akt sprawy).

Od dnia 29 marca 2022 roku do chwili obecnej skarżący jest zatrudniony jako spawacz w stoczni w Szkocji. Został oddelegowany przez Orion Engineering Group do pracy w Batcook Internacional. Stocznia zajmuje się produkcją okrętów dla marynarki wojennej.

Wnioskodawca zajmuje się spawaniem elektrycznym konstrukcji stalowych i blach poszyciowych, w tym elementów statków, takich jak kubatury pomieszczeń, kanały wentylacyjne, dno statku, zbiorniki na wodę pitną, rurociągi.

Obowiązki wnioskodawca wykonuje na jednej z 27 hal produkcyjnych. Jeżeli zajmuje się spawaniem wąskich i długich szczelin jest asystowany i kontrolowany, sprawdzany jest poziom tlenu i toksyn. Zazwyczaj skarżący wykonuje swoje obowiązki przez ok. 11 godzin i przysługuje mu 30 minut przerwy (zeznania wnioskodawcy #### #### k. 48v-49, 165v-166, 226v-227 akt sprawy, zeznania świadka #### #### k. 137v-138 akt sprawy, zeznania świadka #### #### k. 195-198 akt spray).

Ustaleń faktycznych w sprawie Sąd dokonał na podstawie dowodów z zeznań świadków, przesłuchania wnioskodawcy, świadków oraz na podstawie dowodów z dokumentów.

Sąd obdarzył wiarą zeznania świadków #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### #### i #### ####.

Sąd jako wiarygodne ocenił zeznania przesłuchanych świadków, którzy byli współpracownikami wnioskodawcy w poszczególnych okresach zatrudnienia. Z uwagi na pracę w tych samych zakładach pracy mieli oni możliwość poczynienia bezpośrednich obserwacji odnośnie rodzaju wykonywanych przez skarżącego czynności oraz warunków, w jakich pracował. Zeznania świadków przekonują, ponieważ są rzeczowe, logiczne i jasne. Relacje świadków przedstawiają spójny opis czynności wykonywanych przez wnioskodawcę i pozwalają na ustalenie, że wykonywał on prace wyłącznie jako spawacz.

Jako wiarygodne w całości Sąd Okręgowy podzielił również zeznania wnioskodawcy, mając na uwadze, że były szczegółowe, logiczne oraz korespondowały z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w tym zwłaszcza z zeznaniami świadków oraz dokumentami.

Sąd obdarzył także wiarą zgromadzone w sprawie dowody nieosobowe w postaci dokumentów. Były one przechowywane przez uprawniony podmiot, nie noszą śladów podrobienia ani przerobienia. Nie były też kwestionowane przez żadną ze stron.

Sąd podkreśla przy tym, że dowody ze świadectw pracy, pisemnych zakresów czynności, czy innych dokumentów pracowniczych nie są decydujące dla ustaleń w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych. Są to bowiem dokumenty prywatne w rozumieniu art. 245 k.p.c. co oznacza, że zawarte tam informacje poddają się weryfikacji przez pryzmat wyników całego postępowania dowodowego. Ubezpieczony może więc dowodzić okoliczności faktycznych także innymi środkami dowodowymi, w tym pochodzącymi z osobowych źródeł dowodowych. Kontrola takich dokumentów obejmuje prawdziwość wykazanych w nich faktów (wyrok SA w Szczecinie z dnia 7 listopada 2019 r., III AUa 203/19, Lex nr 2774357; wyrok SA we Wrocławiu z dnia 15 stycznia 2020 r., III AUa 851/19, Lex nr 2977269). Co więcej, zgodnie z art. 473 § 1 k.p.c. w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych nie stosuje się przepisów ograniczających dopuszczalność dowodu ze świadków i z przesłuchania stron. Oznacza to, że ustawodawca zrównał wartość dowodową dokumentów z wartością dowodową zeznań lub przesłuchania stron i żadnemu z tych środków nie przyznał prymatu przy ustalaniu faktów. Zatem informacje znajdujące się w aktach mogą być uzupełniane materiałem dowodowym z przesłuchania. Zasadniczym celem postępowania sądowego jest bowiem rozstrzygnięcie sprawy po dostatecznym, wszechstronnym wyjaśnieniu jej okoliczności spornych.

Powyższe oznacza, że każdy fakt może być dowodzony wszelkimi środkami, które Sąd uzna za pożądane, a ich dopuszczenie za celowe (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10 marca 1984 roku, III UZP 6/84, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 września 1984 roku, III UZP 48/84, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 lipca 1997 roku, II UKN 186/97; wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 29 stycznia 2013 roku, III AUa 808/12). W konsekwencji ustalenie przez Sąd w toku postępowania odwoławczego, że dana praca była wykonywana w szczególnych warunkach jest wystarczającą podstawą do uznania wykonywanej pracy za pracę tego rodzaju.

Sąd Okręgowy w Lublinie zważył, co następuje:

Odwołanie #### #### jest zasadne.

Dokonując oceny prawnej ustalonego jak wyżej stanu faktycznego przytoczyć należy przesłanki przyznania prawa do emerytury pomostowej zawarte w art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych. Stosownie do treści tego przepisu prawo do emerytury pomostowej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:
1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 roku;
2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;
3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 60 lat dla mężczyzn;
4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 25 lat dla mężczyzn;
5) (uchylony);
6) po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Prace w szczególnych warunkach oraz o szczególnym charakterze zostały zdefiniowane odpowiednio w art. 3 ust. 1 oraz art. 3 ust. 3 ustawy o emeryturach pomostowych, które odsyłają do wykazów takich prac z załączników nr 1 i nr 2 do ustawy. Natomiast stosownie do art. 3 ust. 7 ustawy za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze uważa się również osoby wykonujące przed dniem wejścia w życie ustawy prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W rozpatrywanej sprawie przesłanką sporną było ostatecznie spełnienie przez wnioskodawcę warunku z art. 7 pkt 2 i 5 przytoczonej ustawy, tj. wykazanie co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych w hutnictwie oraz wykonywanie po dniu 31 grudnia 2008 roku pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Organ rentowy wydając skarżoną decyzję uznał, że ubezpieczony legitymuje się stażem 11 lat, 4 miesięcy i 1 dnia takiej pracy wykonywanej wyłącznie przed dniem 31 grudnia 2008 roku.

Natomiast ubezpieczony stał na stanowisku, że tego rodzaju pracę świadczył przez okres ponad 15 lat i wykonywał ją również po 31 grudnia 2008 roku.

Mając na względzie zawarte w art. 3 ust. 7 ustawy o emeryturach pomostowych odesłanie do ustawy o emeryturach i rentach z FUS należy wskazać, że pracę można uznać za wykonywaną w warunkach szczególnych, jeśli zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2021, poz. 291, tekst jednolity ze zmianami, zwana dalej ustawą emerytalną) pracownik był zatrudniony przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Jednocześnie ust. 4 cytowanego przepisu stanowi, że rodzaje prac wykonywanych w warunkach szczególnych ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych. Tego typu prace zawarte są w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. 1983, nr 8, poz. 43, tekst jednolity ze zmianami). Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

#### #### po za okresem pracy w szczególnych warunkach uwzględnionym przez organ rentowy wynoszącym 11 lat, 4 miesięcy i 1 dzień tj. okresu pracy:
...
[pominięte]
...
na stanowisku spawacza. Wykonywał prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowodorowym wymienione w wykazie A, dziale XIV, poz. 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku.

Natomiast w okresie od dnia od dnia 1 kwietnia 1993 roku do dnia 30 czerwca 1993 roku (3 miesiące) podczas zatrudnienia w Erich Seubert GmbH stale, i w pełnym wymiarze czasu pracy #### #### wykonywał prace przy wydobywaniu, obróbce i przeróbce surowców skalnych oraz wydobywaniu ropy naftowej i gazy wymienione w wykazie A, dziale I, poz. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku praz prace udostępniające lub eksploatujące związane z urabianiem materiałów skalnych wymienione w pkt 2 wykazu prac w szczególnych warunkach załącznika nr 1 ustawy o emeryturach pomostowych.

Ponadto Sąd ustalił, że po 31 grudnia 2008 roku #### #### wykonywał prace w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach pomostowych. Od dnia 29 marca 2022 roku do chwili obecnej, oddelegowany przez Orion Engineering Group do pracy w Batcook Internacional wykonuje prace bezpośrednio przy spawaniu łukowym lub cięciu termicznym w pomieszczeniach o bardzo małej kubaturze z utrudnioną wentylacją (podwójne dna statków, zbiorniki, rury itp.) wymienione w pkt 28 wykazu prac w szczególnych warunkach załącznika nr 1 ustawy o emeryturach pomostowych.

Jednakże do stażu pracy w warunkach szczególnych uwzględnieniu nie podlega także okres, w którym wnioskodawca odbywał zasadniczą służbę wojskową, tj. od dnia 24 kwietnia 1980 roku do dnia 5 lipca 1982 roku. Należy bowiem podkreślić, że stanowisko Sądu Najwyższego na przestrzeni lat jednoznacznie przesądziło, że czas zasadniczej służby wojskowej aż do dnia 9 grudnia 1991 roku zalicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym, a zatem i emerytury pomostowej, jeżeli pracownik w ciągu 30 dni od zwolnienia z zasadniczej służby wojskowej podjął pracę w szczególnych warunkach. O ile jeszcze do podjęcia przez Sąd Najwyższy uchwały z dnia 16 października 2013 roku sygn. akt II UZP 6/13 kwestia ta nie była oczywista z racji i pewnych rozbieżności w samym orzecznictwie Sądu Najwyższego, o tyle po tej uchwale nie powinna budzić żadnych wątpliwości. Wszakże Sąd Najwyższy w składzie powiększonym, bo 7 sędziów, na skutek przedstawionego zagadnienia prawnego podjął uchwałę, że ,,czas zasadniczej służby wojskowej, odbytej w okresie obowiązywania art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 roku o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej zalicza się – na warunkach wynikających z tego przepisu – do okresu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym.

Należy też wskazać na jednoznaczne stanowisko Sądu Najwyższego zaprezentowane w postanowieniu z dnia 18 sierpnia 2021 roku, sygn. akt II USK 210/21. Wskazał mianowicie w nim Sąd Najwyższy, że z art. 125 ust. 1 ustawy o powszechnym obowiązku obrony w brzmieniu ustalonym od dnia 11 lutego 1984 r. (t.j. Dz. U. z 1984 r. Nr, poz. 31) wynika, że pracownikowi, który w ciągu trzydziestu dni od zwolnienia z zasadniczej lub okresowej służby wojskowej podjął pracę, czas odbywania służby wojskowej wlicza się do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym podjął pracę, w zakresie wszelkich uprawnień wynikających z Kodeksu pracy oraz przepisów szczególnych. Oznacza to, że wliczenie okresu służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym pracownik podjął pracę w ciągu trzydziestu dni od zwolnienia ze służby, dotyczy nie tylko uprawnień prawno-pracowniczych, wynikających z przepisów Kodeksu pracy, ale także wszelkich innych uprawnień prawno-pracowniczych, wynikających z przepisów Kodeksu pracy, ale także wszelkich innych uprawnień prawno-pracowniczych, wynikających z przepisów szczególnych. Nie ma przy tym żadnego powodu, aby twierdzić, że powołana regulacja odnosi się tylko do wybranych przepisów szczególnych, a nie odnosi się do emerytur w obniżonym wieku emerytalnym z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Okres służby wojskowej traktuje się zatem jako okres równorzędny z rzeczywistym wykonywaniem zatrudnienia w ramach stosunku pracy (art. 301 k.p.).

Wnioskodawca zakończył odbywanie zasadniczej służby wojskowej w dniu 5 lipca 1982 roku, a do pracy w zakładzie, w którym był zatrudniony przez jej rozpoczęciem powrócił w dniu 6 sierpnia 1982 roku. Przekroczył więc okres 30 dni, w którym powinien był podjąć pracę. Zatem okres zasadniczej służby wojskowej nie podlega uwzględnieniu do okresu pracy #### #### w warunkach szczególnych.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd Okręgowy ustalił, że po zsumowaniu spornego okresu z okresem uznanym przez Zakład, wnioskodawca świadczył pracę w szczególnych warunkach w łącznym wymiarze wynoszącym ponad 15 lat, a pod dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał prace w warunkach szczególnych w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych. W tej sytuacji skarżący spełnił wszystkie przesłanki z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych.

Z uwagi na powyższe Sąd zmienił zaskarżoną decyzję, w ten sposób, że ustalił #### #### prawo do emerytury pomostowej od dnia 1 października 2021 roku tj. od miesiąca złożenia wniosku.

Na koszty procesu w niniejszej sprawie składało się wynagrodzenie pełnomocnika wnioskodawcy, którego wysokość Sąd ustalił zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1935). W sprawie dotyczącej podlegania ubezpieczeniom społecznym należało zastosować kwotę według § 9 ust. 2 rozporządzenia, która przewiduje stawkę stałą w wysokości 180 złotych. Wobec tego Sąd zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Nowym Sączu na rzecz #### #### kwotę 180 złotych z tytułu zwrotu kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o kosztach do dnia zapłaty.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy w Lublinie na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w wyroku.