Zwrot 137 tys. zł z umowy pożyczki na rzecz Klienta Kancelarii
Kancelaria reprezentowała Klienta w sporze sądowym, w którym domagał się od pozwanej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Świdniku 137.630 zł tytułem spłaty udzielonych pożyczek. Pożyczki były udzielone Stowarzyszeniu, które zostało przejęte przez pozwaną Spółkę. Na mocy wydanego wyroku Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Świdniku została zobowiązana do zwrotu przedmiotu pożyczek.
Poniżej zamieszczamy wyrok oraz uzasadnienie w postaci elektronicznej:
Sygn. akt I C ##/18
UZASADNIENIE
W pozwie wniesionym do Sądu Okręgowego w Lublinie w dniu # lutego 2018 roku (koperta - karta 26 akt sprawy) powód #### #### wniósł o zasądzenie od pozwanego Miejskiego Klubu Sportowego Avia Świdnik Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Świdniku kwoty 137.630 zł tytułem spłaty udzielonych pożyczek wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości ustawowej liczonymi w następujący sposób:
- od kwoty 47.630 zł od dnia 1 lipca 2016 roku do dnia zapłaty – z umowy pożyczki z dnia 31 maja 2016 roku,
- od kwoty 60.000 zł od dnia 1 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty – z umowy pożyczki z dnia 30 czerwca 2016 roku,
- od kwoty 12.000 zł od dnia 1 października 2016 roku do dnia zapłaty – z umowy pożyczki z dnia 31 sierpnia 2016 roku,
- od kwoty 8.000 zł od dnia 2 listopada 2016 roku do dnia zapłaty – z umowy pożyczki z dnia 1 października 2016 roku,
- od kwoty 10.000 zł od dnia 1 lutego 2017 roku do dnia zapłaty – z umowy pożyczki z dnia 30 grudnia 2016 roku.
Nadto powód domagał się zasądzenia od pozwanego na jego rzecz kosztów postępowania według norm prawem przepisanych.
W uzasadnieniu powód wskazał, że udzielił Gminno - Powiatowemu Towarzystwu Sportowemu Avia Świdnik reprezentowanemu przez #### #### - Wiceprezesa Zarządu oraz #### #### - Sekretarza Zarządu pożyczek w łącznej kwocie 153.000 zł. Pożyczkobiorca zobowiązał się do zwrotu przedmiotu pożyczki w określonych w umowach terminach. Kwota pożyczek niespłaconych została pomniejszona poprzez uwzględnienie częściowej spłaty w wysokości 15.370 zł - zgodnie z ekspertyzą ekonomiczną niezależnego biegłego rewidenta z badania ksiąg i dokumentacji źródłowej stowarzyszenia GTPS Avia Świdnik. Powód podniósł, że pomimo upływu terminów płatności, należne mu świadczenia pieniężne nie zostały spełnione do dnia dzisiejszego.
W dalszej części pozwu powód wyjaśnił, że roszczenia kierowane są do Miejskiego Klubu Sportowego Avia Świdnik Sp. z o.o. z uwagi na § 2 ust. 2 pkt. b porozumienia zawartego w dniu 26 stycznia 2017 roku w Świdniku pomiędzy MKS Avia Sp. z.o.o. z siedzibą w Świdniku przy ulicy Wyszyńskiego 15 wpisaną do rejestru przedsiębiorców prowadzonym przez Sąd Rejonowy Lublin - Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku VI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod nr KRS 0000652463, reprezentowaną przez #### #### - Prezesa Zarządu, zwaną dalej „Przyjmującym”, a Stowarzyszeniem GTPS Avia Świdnik z siedzibą w Świdniku przy ulicy Sportowej 2 reprezentowanym przez #### #### - Prezesa, #### #### - Wiceprezesa, zwanym dalej „Przekazującym”. Powód wskazał przy tym na przedmiot porozumienia, o którym mowa w § 1 powyższej umowy – zgodnie z którym Przyjmujący stał się następcą prawnym Przekazującego i zobowiązał się do przyjęcia solidarnej odpowiedzialności z GTPS za jego dotychczasowe zobowiązania, które zostały należycie udokumentowane, zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości i księgowości. Powód podał dalej, że istotnym jest fakt, że GTPS Avia Świdnik postanowieniem z dnia 13 października 2017 roku został wykreślony z Krajowego Rejestru Sądowego. Zatem MKS Avia Świdnik Sp. z o.o. stał się jedynym odpowiedzialnym podmiotem za zobowiązania „Przekazującego” (pozew k. 2-6).
Nakazem zapłaty z dnia 25 maja 2018 roku wydanym w postępowaniu upominawczym w sprawie I Nc ##/18, Sąd Okręgowy w Lublinie uwzględnił roszczenie powoda w całości (nakaz zapłaty 47).
W sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty, pozwany Miejski Klub Sportowy Avia Świdnik Sp. z o.o. domagał się oddalenia powództwa w całości, podnosząc następujące zarzuty:
1) bezwzględnej nieważności załączonych do pozwu umów pożyczek zawartych pomiędzy Stowarzyszeniem Gminno-Powiatowe Towarzystwo Sportowe Avia Świdnik (GPTS), a powodem pełniącym wówczas funkcję Prezesa Zarządu Stowarzyszenia GPTS poprzez zawarcie ww. umów z niewłaściwą reprezentacją Stowarzyszenia GPTS, co stanowi naruszenie postanowień art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 roku prawo o Stowarzyszeniach i skutkuje bezwzględną nieważnością umów pożyczek na podstawie art. 58 k.c.;
2) braku odpowiedzialności pozwanego za roszczenia powoda wynikające z załączonych do pozwu umów pożyczek poprzez brak więzi solidarnościowej w zakresie odpowiedzialności pozwanego za zobowiązania Stowarzyszenia GPTS w świetle zawartego Porozumienia z dnia 26 stycznia 2017 roku o przekazaniu sekcji piłki nożnej, co w konsekwencji powoduje brak legitymacji biernej;
3) braku odpowiedzialności pozwanego za roszczenia powoda związane z udzieleniem pożyczek poprzez nie wskazanie w umowach formy udzielenia pożyczki, dowodu odbioru przedmiotu pożyczki, celu i sposobu wykorzystania pożyczonych pieniędzy i w związku z tym zgodnie z art. 6 k.c. nieudowodnienie faktu o istnieniu zobowiązania i że zobowiązania zaciągnięte przez Stowarzyszenie GPTS były związane z prowadzeniem działalności statutowej czy z prowadzeniem przedsiębiorstwa w innym zakresie. Powoduje to brak więzi solidarnościowej w zakresie odpowiedzialności pozwanego za zobowiązania zaciągnięte przez Stowarzyszenie GPTS w świetle zawartego Porozumienia z dnia 26 stycznia 2017 roku o przekazaniu sekcji piłki nożnej i w konsekwencji braku legitymacji biernej.
Nadto pozwany wniósł o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W argumentacji swojego stanowiska pozwany podał, że Miejski Klub Sportowy Avia Sp. z o.o. (MKS Avia Świdnik) został założony w dniu 30 listopada 2016 roku na mocy aktu założycielskiego przez jedynego wspólnika - Gminę Miejską Świdnik i z tym dniem na mocy ustawy z dnia 20 grudnia 1996 roku o gospodarce komunalnej stała się spółką komunalną miasta realizującą zadania samorządu gminnego w zakresie propagowania i rozwoju kultury fizycznej i sportu na terenie miasta Świdnik. MKS Avia Świdnik Sp. z o.o. jest spółką działającą w oparciu o przepisy prawa spółek handlowych dysponującą wyłącznie środkami publicznymi i w związku z tym w zakresie ich celowego i racjonalnego wydatkowania poddana jest ścisłym rygorom wytyczonym przez obowiązujące przepisy i normy prawa. Powód #### #### w okresie zawierania ze Stowarzyszeniem GPTS umów pożyczek pełnił w Stowarzyszeniu GPTS funkcję prezesa zarządu.
Pozwany, podnosząc i szczegółowo uzasadniając zarzut nieważności umów na które powołuje się powód, wskazał że w dniu 26 stycznia 20107 roku zawarte zostało porozumienie pomiędzy MKS Avia Świdnik a GPTS w przedmiocie przejęcia sekcji piłki nożnej mężczyzn („Porozumienie”) na mocy którego nie doszło do połączenia obu podmiotów. Podpisane porozumienie nie spowodowało tym samym, że pozwany MKS Avia Świdnik Sp. z o.o. stał się solidarnym dłużnikiem wszystkich zobowiązań ciążących na GPTS, a jedynie tych należycie udokumentowanych zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości i księgowości oraz stwierdzonych w raporcie z analizy biegłego rewidenta. W świetle powyższego odpowiedzialność pozwanego za zobowiązania GPTS jest ograniczona i możliwa wyłącznie pod warunkiem spełnienia łącznie dwóch powyższych przesłanek. W opinii pozwanego z treści „Ekspertyzy Ekonomicznej Niezależnego Biegłego” i zapisu § 2 „Porozumienia” jasno wynika, że pozwany nie przyjął solidarnej odpowiedzialności za zobowiązanie GPTS wobec powoda, co finalnie skutkuje wyłączeniem jego odpowiedzialności w tym przedmiocie. Celem zawarcia „Porozumienia z dnia 26 stycznia 2017 roku” nie było uniknięcie odpowiedzialności względem powoda za zaciągnięte przez GPTS zobowiązania, ale zapewnienie dalszego funkcjonowania w Świdniku drużyny piłkarskiej uczestniczącej w rozgrywkach III ligi w barwach MKS Avia Świdnik. Pozwany podniósł, że biorąc pod uwagę charakter praw przejętych przez MKS Avia Świdnik Sp. z o.o. od GPTS stwierdzić należy, iż prawa te nie były ze sobą połączone w sposób funkcjonalny umożliwiający prowadzenie działalności gospodarczej, a zatem nie stanowiły części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 551 kodeksu cywilnego. Zdaniem pozwanego, strona powodowa nie wskazując formy udzielenia pożyczek, dowodu odbioru przedmiotu pożyczki, sposobu wykorzystania pożyczonych pieniędzy, czy to na cele statutowej działalności, czy na prowadzenie działalności gospodarczej w innym zakresie - nie udowodniła faktu istnienia zobowiązania i że przedmiot pożyczki przeznaczony był na funkcjonowanie sekcji piłki nożnej, która była przedmiotem przejęcia (sprzeciw od nakazu zapłaty k. 53-58v).
W piśmie procesowym z dnia 12 października 2018 roku w związku z podniesionym przez pozwanego zarzutem nieważności umów pożyczki zawartych pomiędzy GPTS, powód wniósł - na wypadek gdyby Sąd uznał, iż wiążące powoda z GPTS Avia Świdnik umowy pożyczki były nieważne - o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz wskazanych w pozwie kwot wynikających z poszczególnych umów tytułem zwrotu nienależnego świadczenia w trybie art. 410 k.c. w zw. z art. 405 k.c.
Powód podniósł, że nie ulega wątpliwości, że umowy pożyczki, z tytułu których powód dochodzi zwrotu przekazanych GPTS (poprzednika prawnego pozwanego) kwot, zostały przez niego wykonane i przyjęte przez zobowiązanego, gdyż potwierdza to m.in. „Ekspertyza Ekonomiczna Niezależnego Biegłego Rewidenta” z badania ksiąg i dokumentacji źródłowej Stowarzyszenia Gminno-Powiatowe Towarzystwo Sportowe AVIA Świdnik, sporządzona w trybie § 2 pkt. 2a) Porozumienia między GPTS a pozwanym z dnia 26 stycznia 2017 roku, celem ustalenia przez przejmującą Spółkę, tj. pozwanego zobowiązań GPTS, za które przyjęła odpowiedzialność solidarną (pismo procesowe k. 73-87).
Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:
Do 2013 roku funkcjonowanie stowarzyszenia Gminno-Powiatowego Towarzystwa Sportowego Avia Świdnik – właściciela praw do występującego w III lidze rozgrywek organizowanych przez Polski Związek Piłki Nożnej klubu piłkarskiego Avia Świdnik - było w miarę płynne. W 2013 roku ze sponsorowania klubu wycofał się główny sponsor WSK PZL Świdnik. Stadion Miejski w Świdniku nie przynosił GPTS żadnych korzyści majątkowych, gdyż nie należał do stowarzyszenia. Został wybudowany przez Gminę Świdnik z pieniędzy otrzymanych jako dotacje Unii Europejskiej. Nie mógł służyć celom komercyjnym tzn. sam na siebie zarabiać. Klub sportowy sukcesywnie otrzymywał pieniądze z Urzędu Gminy, które nie wystarczały na pokrycie wszystkich wydatków klubu (zeznania #### #### protokół k. 211-212, nagranie k. 213, transkrypcja k. 274-282v oraz protokół k. 2145-2146v, nagranie k. 2147 w znacznikach czasowych 00:53:18-01:16:58, zeznania świadka #### #### protokół k. 211-212, nagranie k. 213, transkrypcja k. 283-287v).
Na mocy uchwały Nr 2 Walnego Zgromadzenia Członków GPTS Avia Świdnik z dnia 26 marca 2015 roku ukonstytuował się nowy Zarząd Stowarzyszenia GPTS Avia Świdnik, a jej prezesem jednogłośnie został wybrany #### #### (uchwała Nr 2 k. 63).
Gminno- Powiatowe Towarzystwo Sportowe Avia Świdnik zobowiązania wobec Lubelskiego Związku Piłki Nożnej (jednego z szesnastu członków PZPN – Wojewódzkich Związków Piłki Nożnej) składki członkowskie, opłaty za licencje uprawniające do udziału w rozgrywkach oraz pozostałe opłaty/składki z tytułu przynależności do struktur związkowych w 2016 roku w kwocie 5.729 zł zaciągnięte przed 1 stycznia 2016 roku spłacało ratalnie. Ponadto na podstawie odpowiednich Uchwał PZPN w 2016 roku w ramach przekazanych dotacji klub wyraził zgodę na odpowiednie ich kompensowanie na poczet swoich zobowiązań wobec LZPN, co stanowiło kwotę ogółem 2.460 zł (informacja Lubelskiego Związku Piłki Nożnej k. 317-318).
Powód podejmował działania, aby poprawić sytuację finansową klubu i uchronić od upadłości. Czynił starania, aby pozyskać sponsorów. GPTS Avia Świdnik w 2016 roku otrzymało z Gminy Miejskiej Świdnik dotację na realizacje dwóch zadań publicznych: „Tworzenie warunków sprzyjających rozwojowi sportu w zakresie piłki nożnej w kategorii seniorów”- dotacja w wysokości 200.000 zł oraz „Szkolenie dzieci i młodzieży w piłce nożnej oraz udział we współzawodnictwie sportowym”- dotacja 300.000 zł. Obie dotacje nie zostały rozliczone przez Gminno-Powiatowe Towarzystwo Sportowe Avia Świdnik. Na podstawie decyzji administracyjnych wystawionych przez Burmistrza Miasta Świdnik, GPTS Avia Świdnik winno dokonać zwrotu dotacji w wysokości 205.383,17 zł. GPTS Avia Świdnik nie ponosiło żadnych opłat za korzystanie z infrastruktury Stadionu Miejskiego w Świdniku, gdyż korzystało na podstawie umowy użyczenia (zeznania #### #### protokół k. 211-212, nagranie k. 213, transkrypcja k. 274-282v oraz protokół k. 2145-2146v, nagranie k. 2147 w znacznikach czasowych 00:53:18-01:16:58, informacja z PK Pegimek k. 253 oraz Gminy Miejskiej Świdnik k. 312-313).
W 2016 roku powód starał się o pozyskanie licencji sportowej Lubelskiego Związku Piłki Nożnej, aby klub Avia Świdnik mógł brać udział w rozgrywkach przyszłego sezonu w tej samej klasie rozgrywkowej (w III lidze). W tym celu konieczne było spełnienie wszystkich warunków polegających na braku zaległości wobec trenerów, ZUS-u, Urzędu Skarbowego. W przypadku nie spełnienia wymogów klub nie otrzymałby licencji i zostałby zdegradowany do jednej z najniższych klas rozgrywkowych. #### #### chciał, aby Avia Świdnik dalej grała w III lidze. Na zebraniu członków zarządu klubu została podjęta decyzja o pożyczkach (zeznania #### #### protokół k. 211-212, nagranie k. 213, transkrypcja k. 274-282v oraz protokół k. 2145-2146v, nagranie k. 2147 w znacznikach czasowych 00:53:18-01:16:58, zeznania świadka #### #### protokół k. 211-212, nagranie k. 213, transkrypcja k. 283-287v).
#### #### jako Prezes Zarządu Gminno-Powiatowego Towarzystwa Sportowego Avia Świdnik zwanym „Pożyczkodawcą” udzielił Gminno-Powiatowemu Towarzystwu Sportowemu Avia Świdnik reprezentowanym przez #### ####- Wiceprezesa Zarządu i #### ####- Sekretarza Zarządu zwanym „Pożyczkobiorcą” następujących umów pożyczek:
1) w dniu 31 maja 2016 roku w kwocie 60.500 zł z terminem zwrotu przedmiotu pożyczki do dnia 30 czerwca 2016 roku,
2) w dniu 30 czerwca 2016 roku w kwocie 60.000 zł z terminem zwrotu przedmiotu pożyczki do dnia 31 lipca 2016 roku,
3) w dniu 31 sierpnia 2016 roku w kwocie 12.000 zł z terminem zwrotu przedmiotu pożyczki do dnia 30 września 2016 roku,
4) w dniu 1 października 2016 roku w kwocie 8.000 zł z terminem zwrotu przedmiotu pożyczki do dnia 1 listopada 2016 roku,
5) w dniu 30 grudnia 2016 roku w kwocie 10.000 zł z terminem zwrotu przedmiotu pożyczki do dnia 31 stycznia 2017 roku (umowy pożyczki k. 8-12).
Powód udzielone Gminno-Powiatowe Towarzystwo Sportowe Avia Świdnik zgłosił do Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie, częściowo uregulował podatek od dokonanej czynności cywilnoprawnej (informacja Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie k. 257, deklaracje w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych k. 258-267).
W poprzednich latach:2012, 2013, 2014, 2015 i 2016 roku GPTS Avia Świdnik zaciągała pożyczki m.in. w Spółce ####.
W okresie, kiedy były udzielane pożyczki stowarzyszenie w miarę możliwości płaciło swoje zobowiązania związane z bieżącą działalnością. Na jesieni 2016 roku zawodnicy nie otrzymali żadnych wynagrodzeń wynikających z kontraktu. Zaprotestowali podnosząc, że z powodu braku wynagrodzenia przestaną brać udział w rozgrywkach. Wszystkie pożyczki udzielone przez powoda były w gotówce. Na dokumencie KP wystawianym przez księgową GPTS Avia Świdnik podpisywali się członkowie zarządu. Były one ewidencjonowane w dokumentach, które następnie zostały przekazane do biegłej rewident. Pieniądze z pożyczek zostały przeznaczone na pokrycie zobowiązań publiczno-prawnych m. in. ZUS-u, Urzędu Skarbowego, część na regulacje związane ze zbliżającym się pozyskaniem licencji, a także na zapłatę wynagrodzeń zawodnikom i zakup sprzętu sportowego. Na każdy wydatek powód przedstawiał księgowej fakturę gotówkową i listę płac zawodnikom, która następnie była rozliczana.
Powód jako Prezes GPTS Avia Świdnik nie otrzymywał wynagrodzenia, miał przyznany jedynie ryczałt samochodowy w wysokości 30 diet na korzystanie z własnego samochodu. Członkowie zarządu również nie otrzymywali wynagrodzenia (zeznania #### #### protokół k. 211-212, nagranie k. 213, transkrypcja k. 274-282v oraz protokół k. 2145-2146v, nagranie k. 2147 w znacznikach czasowych 00:53:18-01:16:58, zeznania świadków: #### #### protokół k. 211-212, nagranie k. 213, transkrypcja k. 283-287v, #### #### protokół skrócony k. 237-239, nagranie k. 240, transkrypcja k. 299-305, #### #### protokół k. 237-239, nagranie k. 240, transkrypcja k. 305v-311v, #### #### protokół k. 2145-2146v, nagranie k. 2147 w znacznikach czasowych 00:09:11- 00:16:47 i #### #### protokół k. 2145-2146v, nagranie k. 2147 w znacznikach czasowych 00:18:25-00:51:37).
Miejski Klub Sportowy Avia Świdnik Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (MKS Avia Świdnik) został założony w dniu 30 listopada 2016 roku na mocy aktu założycielskiego przez jedynego wspólnika - Gminę Miejską Świdnik. Przedmiotem działalności Spółki miała być przede wszystkim działalność klubów sportowych istniejących w Świdniku. Kapitał założycielski spółki wynosił 1.200.000 zł (informacja z Krajowego Rejestru Przedsiębiorców k. 59-61v).
Wcześniej – w czerwcu 2016 roku, kiedy nastąpił protest piłkarzy, którzy nie otrzymali wynagrodzenia wynikającego z kontraktu, pracownicy Urzędu Miasta Świdnik prowadzili rozmowy z GPTS Avia Świdnik na temat powołania miejskiej spółki i przejęcia pełnej odpowiedzialności nad finansami klubu sportowego (zeznania świadka #### #### protokół skrócony k. 237-239, nagranie k. 240, transkrypcja k. 288-299).
W dniu 26 stycznia 2017 roku pomiędzy Miejskim Klubem Sportowym Avia Świdnik Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Świdniku, wpisaną do rejestru przedsiębiorców prowadzonym przez Sąd Rejonowy Lublin - Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku VI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod nr KRS 0000652463 reprezentowanym przez #### #### - Prezesa Zarządu zwaną dalej „MKS Avia Świdnik” lub „Przyjmującym” a Stowarzyszeniem Gminno-Powiatowe Towarzystwo Sportowe Avia Świdnik z siedzibą w Świdniku wpisanym do rejestru stowarzyszeń i innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz wpisaną do rejestru przedsiębiorców prowadzonym przez Sąd Rejonowy Lublin - Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku VI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod nr KRS 0000254680 reprezentowanym przez #### ####- Prezesa i #### #### - Wiceprezesa zwanym dalej „GPTS” lub „Przekazującym” zostało zawarte porozumienie, którego przedmiotem było przekazanie GPTS zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych sekcji piłki nożnej - niezbędnych i przeznaczonych do uczestnictwa w rozgrywkach piłki nożnej na rzecz MKS Avia Świdnik, organizowanych przez Polski Związek Piłki Nożnej („PZPN”) w szczególności:
a) całej sekcji piłki nożnej GPTS w rozumieniu par. 3 Uchwały nr XII/194 z dnia 11 grudnia 2015 roku Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej zmienionej Uchwałą nr VIII/73 z dnia 21 września 2016 roku („Uchwała PZPN”) tj. wszystkich zawodników uprawnionych i zgłoszonych do rozgrywek do Lubelskiego Związku Piłki Nożnej („LZPN”) w Sezonie 2016/2017 według załącznika nr 1 wraz z całą niezbędną dokumentacją: w tym dokumentacją kadrowo-płacową, dokumentacją rachunkową, finansową i księgową, umowami, „Kartami Zawodniczymi”, licencjami uprawniającymi do udziału w rozgrywkach oraz wszelkimi innymi dokumentami, które są niezbędne dla MKS Avia Świdnik Sp. z o.o. do udziału we wszystkich rozgrywkach w których dotychczas uczestniczył GPTS;
b) przekazanie osób współpracujących z GPTS na podstawie umów cywilnoprawnych w tym trenerów, asystentów, lekarzy, masażystów, pracowników obsługi według załącznika nr 2 do niniejszego porozumienia;
c) sprzętu sportowego i innych urządzeń według załącznika nr 3 do porozumienia.
W § 1 ust. 2 porozumienia strony ustaliły, że przekazanie o którym mowa w ust. 1 powyżej nie doprowadzi do połączenia klubów ani do przeniesienia sekcji piłkarskiej do innej miejscowości.
Zgodnie z porozumieniem GPTS wyraziło zgodę na:
a) powołanie biegłego rewidenta i wykonanie przez niego czynności polegających na badaniu due diligence otrzymanych od GPTS dokumentów wymienionych w § 1 ust. 1 pkt. a niniejszego porozumienia, z którego sporządzony zostanie raport analizy biegłego rewidenta i najpóźniej w ciągu 3 dni od wezwania przez MKS Avia Świdnik Sp. z o.o. udostępni biegłemu rewidentowi posiadane przez siebie dokumenty o których mowa w § 1 ust. 1 pkt. a niniejszego porozumienia;
b) przyjęcie przez MKS Avia Świdnik sp. z o.o. solidarnej odpowiedzialności za dotychczasowe zobowiązania GPTS, które zostały należycie udokumentowane zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości i księgowości oraz stwierdzone w raporcie z analizy biegłego rewidenta o którym mowa w pkt. a powyżej, na co niniejszym GPTS wyraża zgodę (porozumienie k. 19-21).
Pozwany zobowiązał się, że pokryje wszystkie zobowiązania, które są wiarygodne pod względem finansowo-księgowym. Na zlecenie Miejskiego Klubu Sportowego Avia Świdnik Sp. z o.o. z siedzibą w Świdniku biegły rewident dokonał ustalenia wartości zobowiązań Stowarzyszenia GPTS celem ich realizacji przez nowopowstałą Spółkę MKS Avia Świdnik Sp. z o.o. z siedzibą w Świdniku reprezentowaną przez #### #### - Prezesa Zarządu.
W toku kontroli i analizy urządzeń ewidencyjnych księgowej w postaci ksiąg i danych sprawozdawczych w formie rocznego sprawozdania finansowego, obejmującego bilans oraz rachunek zysków i strat, a także rewizji finansowej dokumentacji źródłowej ustalono, że Gminno-Powiatowe Towarzystwo Sportowe Avia Świdnik z siedzibą w Świdniku i Autonomiczna Sekcja Piłki Siatkowej Avia Świdnik w Świdniku działały do dnia 31 grudnia 2016 roku jako stowarzyszenia, finansowane głównie przez Urząd Miasta w Świdniku w formie dotacji. Ponadto źródłem finansowania tych podmiotów były usługi reklamowe, składki członkowskie, darowizny, odpłatność za szkolenia zawodników i pozostałe tytułu przychodów, w tym pożyczki i kredyty. Otrzymywane dotychczas środki finansowe nie pozwalały na pełne finansowanie zaciąganych zobowiązań i pełną realizację zadań statutowych. Sytuacja ta spowodowała systematyczny wzrost stanu zobowiązań świdnickich klubów sportowych, w związku z czym powołano nową spółkę - MKS Avia Świdnik Sp. z o.o., której jedynym udziałowcem jest Gmina Świdnik. Z dniem 1 stycznia 2017 roku GPTS i ASPS przekazały sekcję piłkarską i siatkarską do nowo utworzonej Spółki, która zobowiązała się przejąć także wszystkie zobowiązania tych jednostek. Z danych sprawozdania finansowego GPTS oraz ewidencji księgowej zamkniętej na dzień 31 grudnia 2016 roku wynikały m.in. zobowiązania sekcji piłki nożnej z tytułu kredytów i pożyczek w łącznej wysokości 307.511,30 zł, które obejmowały salda dwóch kredytów w łącznej kwocie udzielonych przez Spółdzielczy Bank Powiatowy w Piaskach w latach poprzednich w wysokości 169.881,30 zł oraz salda czterech pożyczek udzielonych przez #### #### z okresu V-XII 2016 roku z uwzględnieniem częściowej spłaty na sumę ogółem 137.630,00 zł. Zobowiązania GPTS ogółem według ksiąg wynoszą 439.410,45 zł. Według uzyskanych informacji i przedłożonych zestawień oprócz w/w zaewidencjonowanych zobowiązań GPTS posiada również zobowiązania nie objęte ewidencją księgową w łącznej kwocie 351.065,07 zł (ekspertyza ekonomiczna niezależnego biegłego rewidenta k. 13-18).
Miejski Klub Sportowy Avia Świdnik Sp. z o.o. i Gminno-Powiatowe Towarzystwo Sportowe Avia Świdnik z siedzibą w Świdniku nie kwestionowali powyższej ekspertyzy ekonomicznej. #### #### pełniący w okresie od 1 grudnia 2016 roku do dnia 22 listopada 2018 roku funkcję prezesa zarządu Miejskiego Klubu Sportowego Avia Świdnik Sp. z o.o. miał zastrzeżenia formalnoprawne i księgowe względem udzielonym przez powoda pożyczek, bowiem nie znał przeznaczenia tych środków finansowych. Miał także zastrzeżenia, że powód występował z jednej strony jako prezes stowarzyszenia, a z drugiej strony jako osoba prywatna pożyczkodawca.
Pozwany spłacił zobowiązania klubu GPTS powstałe na koniec 2016 roku wobec Lubelskiego Związku Piłki Nożnej w wysokości 28.874 zł. Wszyscy zawodnicy i pracownicy GPTS Avia Świdnik stali się pracownikami Miejskiego Klubu Sportowego Avia Świdnik Sp. z o.o., ze wszystkimi zostały zawarte nowe odrębne umowy. Reprezentujący MKS Avia Świdnik Sp. z o.o. w trakcie rozmów z zawodnikami zaproponowali wyższe stawki finansowe od poprzednich. Klub (teraz prowadzony już w formie spółki z o.o.) chciał w ten sposób zachęcić zawodników, aby dalej pozostali w drużynie. Dodatkowo pozwany spłacił kredyt zaciągnięty przez GPTS Avia Świdnik w Spółdzielczym Banku Powiatowym w Piaskach. Prezes zarządu MKS Avia Świdnik Sp. z o.o. zwrócił się do banku o potwierdzenie prawidłowości wydatkowanych środków uzyskanych z kredytu. Otrzymał informacje, że zostały one przeznaczone na sekcje piłkarstwa (zeznania #### #### protokół k. 211-212, nagranie k. 213, transkrypcja k. 274-282v oraz protokół k. 2145-2146v, nagranie k. 2147 w znacznikach czasowych 00:53:18-01:16:58, zeznania świadków: #### #### protokół skrócony k. 237-239, nagranie k. 240, transkrypcja k. 288-299, #### #### protokół k. 211-212, nagranie k. 213, transkrypcja k. 283-287v i #### #### protokół k. 2145-2146v, nagranie k. 2147 w znacznikach czasowych 00:18:25-00:51:37, informacja Spółdzielczego Banku Powiatowego w Piaskach k.251 oraz Lubelskiego Związku Piłki Nożnej k. 317-318).
Zgodnie z art. 6 § 2 Statutu Polskiego Związku Piłki Nożnej (uwzględniającego zmiany z dnia 25 listopada 2011 roku oraz z dnia 22 i 23 lutego 2012 roku) wszyscy członkowie PZPN, ligi piłkarskie, organy PZPN, zawodnicy, trenerzy, instruktorzy, menadżerowie ds. piłkarzy, sędziowie, licencjonowani organizatorzy imprez piłkarskich, działacze piłkarscy i osoby zatrudnione w sporcie piłki nożnej zobowiązani są przestrzegać przy realizacji swoich funkcji postanowienia statutów, przepisów wytycznych i decyzji FIFA, UEFA oraz PZPN, a także przestrzegać postanowień Kodeksu Etycznego FIFA (Statut Polskiego Związku Piłki Nożnej k.95-120v).
W uchwale nr XII/194 z dnia 11 grudnia 2015 roku Zarządu Polskiego Piłki Nożnej zostały określone szczegółowe zasady nabywania i wygaśnięcia członkostwa w PZPN, a także dopuszczalne zmiany form prawnych klubów piłkarskich, ich nazw lub siedzib. Stosownie do § 18 ust. 3 dopuszcza się zbycie zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych sekcji piłki nożnej niezbędnych i przeznaczonych do uczestnictwa w rozgrywkach piłki nożnej na rzecz innego klubu będącego członkiem PZPN. Przedmiotowe zbycie- które może doprowadzić do połączenia klubów piłkarskich lub do przeniesienia klubu do innej miejscowości- obejmuje w szczególności: prawa z rejestracji znaków towarowych, autorskie prawa majątkowe do oznaczeń indywidualizujących oraz prawo do firmy. Nabywca (w tym nowo powstały podmiot) staje się następcą prawnym zbywcy i zobowiązany jest do przyjęcia solidarnej odpowiedzialności ze zbywcą za jego (ich) dotychczasowe zobowiązania (uchwała k. 121-124v).
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wskazanych dowodów.
Dokumenty urzędowe nie były kwestionowane przez strony, nie budziły wątpliwości Sądu i z tych też względów zostały uznane za wiarygodne.
Ustalając stan faktyczny w sprawie, Sąd nie uwzględnił dowodu z dokumentów, które były kserokopiami. Nie były one odpisami potwierdzonymi za zgodność z oryginałem przez pełnomocników stron będących radcą prawym zgodnie z art. 129 k.p.c. z którego jednoznacznie wynika, że kserokopia dokumentu nie jest dokumentem w rozumieniu przepisów k.p.c., zatem nie może stanowić dla Sądu podstawy ustaleń faktycznych. W tym miejscu wskazać należy, że Sąd podziela stanowisko wyrażone w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10 lipca 2009 roku w sprawie sygn. akt. II CSK 71/09, że kserokopia jako odwzorowanie oryginału może być uznana za odpis pod warunkiem poświadczenia jego zgodności z oryginałem. W postępowaniu opartym na dokumencie prywatnym, źródłem wiadomości jest zawarte w nim i podpisane oświadczenie- art. 245 k.p.c. Oznacza to, że dla uznania kserokopii za dokument prywatny, świadczący o istnieniu oryginału o odwzorowanej w niej treści, niezbędne jest oświadczenie o istnieniu dokumentu o treści i formie odwzorowanej kserokopią. Takim oświadczeniem będzie umieszczone na kserokopii i zaopatrzone podpisem poświadczenie zgodności kserokopii z oryginałem. Dopiero wtedy można uznać kserokopię za dokument prywatny, świadczący o istnieniu oryginału o treści i formie w niej odwzorowanej. Bez poświadczenia kserokopia nie może być uznana za dokument.
Zeznania powoda oraz świadków #### #### i #### #### Sąd obdarzył wiarą, bowiem wzajemnie uzupełniały się, były spójne i logiczne, a także zgodnie ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.
Za niekwestionowane Sąd uznał zeznania świadków: #### #### i #### ####, którzy zgodnie przyznali, że jesienią 2016 roku nie otrzymali od GPTS Avia Świdnik wynagrodzeń wynikających z kontraktu.
Sąd obdarzył wiarą zeznania świadka #### ####, która przyznała, że wprawdzie nie widziała umów pożyczki zawartych pomiędzy stronami, ale po zawarciu każdej z umów wystawiała dokument KP - „kasa przyjęła” pod którym podpisywali się członkowie zarządu. Wskazała, że pożyczone od powoda pieniądze zostały przeznaczone na sfinansowanie bieżącej działalności sekcji piłki nożnej np. zakup sprzętu sportowego, wynagrodzenia zawodników, a każdy wydatek był potwierdzony fakturą gotówkową. Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania świadka, bowiem w całości korelowały ze zgromadzonym materiałem dowodowym.
Za wiarygodne Sąd uznał zeznania świadka #### #### – byłego Prezesa zarządu MKS Avia Świdnik Sp. z o.o., bowiem były one zgodne z zeznaniami pozostałych świadków oraz powoda. Świadek przyznał, że MKS Avia Świdnik Sp. z o.o. po podpisaniu porozumienia uregulował zobowiązania GPTS Avia Świdnik wobec Spółdzielczego Banku Powiatowego w Piaskach oraz Lubelskiego Związku Piłki Nożnej. #### #### wskazał także, że pozwany będąc członkiem Polskiego Związku Piłki Nożnej po podpisaniu porozumienia był zobowiązany do przyjęcia ze zbywcą solidarnej odpowiedzialności za jego dotychczasowe zobowiązania.
Pozostałe dowody Sąd pominął jako zbędne dla rozstrzygnięcia w sprawie (art. 227 k.p.c.).
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie, powód #### #### domagał się zapłaty od Miejskiego Klubu Sportowego Avia Świdnik Sp. z o.o. w Świdniku kwoty 137.630 zł z tytułu udzielonych w okresie od dnia 31 maja 2016 roku do dnia 30 grudnia 2016 roku pożyczek.
W pierwszej kolejności rozważeniu podlegały zarzuty podniesione przez pozwanego w sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym w dniu 25 maja 2018 roku.
Za zasadny Sąd uznał zarzut bezwzględnej nieważności umów pożyczek z dnia: 31 maja 2016 roku, 30 czerwca 2016 roku, 31 sierpnia 2016 roku, 1 października 2016 roku oraz 30 grudnia 2016 roku zawartych pomiędzy powodem #### #### pełniącym funkcję Prezesa Zarządu Gminno- Powiatowego Towarzystwa Sportowego (GPTS) Avia Świdnik a Gminno-Powiatowym Towarzystwem Sportowym Avia Świdnik. Wskazać należy, że powód w powyższych umowach pożyczki występował jako członek zarządu oraz jako osoba fizyczna. Zgodnie z art.11 ust.4 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 roku Prawo o Stowarzyszeniach (Dz. U. z 2019 roku poz. 713), w umowach między stowarzyszeniem a członkiem zarządu oraz w sporach z nim stowarzyszenie reprezentuje członek organu kontroli wewnętrznej wskazany w uchwale tego organu lub pełnomocnik powołany uchwałą walnego zebrania członków (zebrania delegatów). Powyższy przepis określa szczegółowe zasady reprezentacji stowarzyszenia w umowach pomiędzy nim a członkiem zarządu w zakresie wszystkich zawieranych w takiej relacji umów, a nie tylko związanych ze sprawowaną funkcją członka zarządu, stanowiąc w tym zakresie, że pozostaje to w gestii członka organu kontroli wewnętrznej wskazanego w uchwale tego organu lub pełnomocnika powołanego uchwałą walnego zebrania członków (zebrania delegatów). Z faktu występowania tej samej osoby fizycznej w dwóch rolach: członka zarządu i kontrahenta stowarzyszenia wynika podwyższone ryzyko dokonywania czynności w celu obejścia ustawy (art. 58 § 1 k.c.) bądź też dla pozoru (art. 83 § 1 k.c.). Stąd też istnieje konieczność regulacji chroniącej, z jednej strony interesy stowarzyszenia, z drugiej zaś interes osób trzecich przed niekorzystnymi rozporządzeniami majątkiem stowarzyszenia. W szczególności zaakcentować w tym miejscu należy, że do takich niekorzystnych dla stowarzyszenia i jego wierzycieli rozporządzeń może dojąć zwłaszcza przy zawieraniu umów pomiędzy stowarzyszeniem a członkiem zarządu (członkami zarządu) w zakresie świadczeń realizowanych poza pełnioną przez niego funkcją (dr Edyta Hadrowicz, Szczególne zasady reprezentacji stowarzyszenia w zakresie umów oraz sporów między stowarzyszeniem a członkiem zarządu, MOP 2017, Nr 8, Legalis).
Stosownie do treści art. 58 § 1 k.c., czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż w miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. Opisana we wskazanym wyżej przepisie nieważność czynności prawnej jest nieważnością bezwzględną i w związku z tym nieważna czynność prawna od chwili jej dokonania nie wywołuje żadnych skutków prawnych objętych wolą osoby jej dokonującej ewentualnie (przy czynnościach prawnych dwustronnych), stron tej czynności prawnej. Każdy kto ma interes prawny, może się na tę nieważność powoływać, ponieważ bezwzględna nieważność ma skutek wobec wszystkich, chociażby pośrednio zainteresowanych.
Czynność prawna jest sprzeczna z ustawą nie tylko wtedy, gdy jej treść jest formalnie i materialnie sprzeczna z bezwzględnie obowiązującym przepisem prawa, ale też wtedy, gdy taka sprzeczność wynika z właściwości lub natury określonego zespołu przepisów prawa, pomimo wyraźnego zakazu dokonania oznaczonej treści czynności prawnej. Zatem nieważność czynności prawnej ma miejsce zawsze wtedy, gdy czynność prawna zostaje dokonana niezgodnie z ogólnie obowiązującą normą prawną, a więc dyrektywą zawierającą określony wzór postępowania, a jednocześnie norma ta ma charakter bezwzględnie obowiązujący, czyli jej zastosowanie nie może być wyłączone lub ograniczone decyzją stron. Czynność prawna mająca na celu obejście ustawy polega natomiast na tym, iż z formalnego punktu widzenia jest ona zgodna z ustawą, bo jej treść nie obejmuje postanowień sprzecznych z przepisami prawa (bezwzględnie obowiązującymi) lub zespołem takich przepisów, lecz skutki, które wywołuje, a które są objęte zamiarem osób dokonujących przedmiotowej czynności prawnej, prowadzą do naruszenia nakazów lub zakazów postępowania objętych treścią bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa.
Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał, że umowy pożyczek zawarte przez powoda z GPTS Avia Świdnik były nieważne na podstawie art. 58 k.c. W toku procesu powód przyznał, że posiadał własne pieniądze i sam zaproponował udzielenie Stowarzyszeniu GPTS Avia Świdnik pożyczek. Wskazał, że nie było w tej sprawie żadnej uchwały zarządu.
Jednak zauważyć należy, że po podniesieniu przez pozwanego zarzutu nieważności zawartych umów pożyczki, powód zmienił podstawę prawną żądania wskazując na art. 410 k.c. w zw. z art. 405 k.c. W ocenie Sądu żądanie powoda zapłaty kwoty 137.630 zł znajduje oparcie w przepisach o bezpodstawnym wzbogaceniu, bowiem stanowi świadczenie nienależne.
Stosownie do treści art. 410 § 2 k.c. świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia. Jest to szczególny rodzaj bezpodstawnego wzbogacenia, a cechą wspólną jest uzyskanie korzyści cudzym kosztem. Oznacza to, że zubożony może żądać zwrotu nienależnego świadczenia, a wzbogacony będzie z tego tytułu zobowiązanym, jeżeli przysporzenia przybrało postać świadczenia. Przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu należy stosować wtedy, gdy brak innej podstawy prawnej, na jakiej możliwe byłoby przywrócenie równowagi majątkowej, naruszonej bez prawnego uzasadnienia, jak również wtedy, gdy inne środki połączone są z większymi trudnościami (por. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 1995 roku, sygn. III CZP 46/95). Nie ulega zatem wątpliwości, że w niniejszej sprawie w wyniku wykonania przez powoda nieważnych umów doszło niewątpliwie do wzbogacenia GPTS.
W niniejszej sprawie sporną okolicznością był cel na jaki zostały przeznaczone pieniądze pożyczone od powoda przez GPTS Avia Świdnik. Zdaniem Sądu oceny oświadczeń woli powoda #### #### jako Pożyczkodawcy i Gminno-Powiatowego Towarzystwa Sportowego Avia Świdnik reprezentowanego przez #### #### - wiceprezesa zarządu i #### #### - sekretarza zarządu w zawartych umowach pożyczkach należało dokonać przez pryzmat art. 65 k.c. w myśl którego oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności w których złożone zostało zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje. W umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu. Wykładni oświadczenia woli stron należy dokonywać w odniesieniu do zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, którego ocena winna nastąpić z uwzględnieniem wszystkich dowodów przeprowadzonych w sprawie, jak i wszelkich okoliczności towarzyszącym przeprowadzaniu poszczególnych dowodów i mających znaczenie dla oceny ich mocy i wiarygodności (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 1966 roku, sygn. akt. II CR 423/66, Legalis).
Z ustalonego w sprawie stanu faktycznego, w tym z zeznań stron umowy pożyczki wynika, że pożyczone od powoda pieniądze zostały przeznaczone na bieżącą działalność sekcji piłki nożnej. Jak ustalono sytuacja GPTS Avia Świdnik w 2016 roku było trudna, bowiem w 2013 roku ze sponsorowania klubu wycofał się główny sponsor WSK PZL Świdnik. Powód jako prezes klubu starał się o pozyskanie licencji sportowej dla klubu, aby mógł dalej grać na tym samym poziomie w III lidzie. Koniecznym było spełnienie warunków polegających na uregulowaniu wszystkich zobowiązań publiczno-prawnych m. in. wobec ZUS-u, Urzędu Skarbowego. Pieniądze te zostały również przeznaczone na wypłatę zaległych wynagrodzeń zawodników, którzy od jesieni 2016 roku nie otrzymali żadnych pieniędzy wynikających z podpisanych kontraktów.
Chybiony jest zarzut pozwanego braku odpowiedzialności za zobowiązania zaciągnięte przez Stowarzyszenie GPTS w świetle Porozumienia z dnia 26 stycznia 2017 roku o przekazaniu sekcji piłki nożnej, co w konsekwencji w ocenie pozwanego miało świadczyć o braku jego legitymacji procesowej. W tym miejscu podnieść należy, że zgodnie z zawartym w dniu 26 stycznia 2017 roku Porozumieniem Miejski Klub Sportowy Avia Świdnik Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Świdniku jako „Przyjmujący” stał się następcą prawnym Stowarzyszenia Gminno-Powiatowego Towarzystwo Sportowe Avia Świdnik z siedzibą w Świdniku „Przekazującego” i zobowiązał się do przejęcia solidarnej odpowiedzialności z GPTS za jego dotychczasowe zobowiązania, które zostały należycie udokumentowane zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości i księgowości oraz stwierdzone w raporcie z analizy biegłego rewidenta.
Zauważyć należy, że ewidentnym celem zawartego przez GTPS i MKS Avia Świdnik Sp. z o.o. porozumienia – umowy było to, aby zapewnić sekcji seniorskiej piłkarzy – klubowi Avia Świdnik możliwość dalszego występowania w rozgrywkach III ligi piłkarskiej na podstawie posiadanej przez GTPS licencji na występowanie przez klub Avia Świdnik w tych rozgrywkach – w kończącym się w czerwcu 2017 roku sezonie 2016/2017, a więc dokończenie rywalizacji na tym poziomie rozgrywkowym, co warunkowało możliwość ubiegania się o licencję do gry na tym poziomie rozgrywkowym w kolejnym sezonie 2017/2018.. Niewątpliwie warunkiem koniecznym do osiągnięcia tego celu było przyjęcie przez nowopowstałą spółkę przejmującą klub solidarnej odpowiedzialności ze zbywcą za jego dotychczasowe zobowiązania, gdyż zgodnie z uchwałą nr XII/194 z dnia 11 grudnia 2015 roku Zarządu PZPN był to wymóg niezbędny do przejęcia licencji na grę w dotychczasowej klasie rozgrywkowej przez sekcję piłkarską (klub piłkarski). Podnieść należy, że uchwała nr XII/194 z dnia 11 grudnia 2015 roku Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej określała szczegółowe zasady nabywania i wygaśnięcia członkostwa w PZPN, a także dopuszczalne zmiany form prawnych klubów piłkarskich, ich nazw lub siedzib. Z § 18 ust. 3 powyższej uchwały jasno wynika, że pozwany jako nowo powstały podmiot musiał stać się następcą prawnym GPTS Avia Świdnik i zobowiązać był do przyjęcia solidarnej odpowiedzialności ze zbywcą - GPTS Avia Świdnik za jego dotychczasowe zobowiązania. Z kolei zgodnie z art. 19 § 1 Statutu Polskiego Związku Piłki Nożnej pozwany jako członek PZPN zobowiązany był do przestrzegania statutów, regulaminów, wytycznych oraz decyzji FIFA, UEFA oraz PZPN i zapewnienia respektowania tych przepisów oraz rozstrzygnięć przez ich członków. W świetle powyższego, pozwany po podpisaniu w dniu 26 stycznia 2017 roku „Porozumienia” stał się solidarnie odpowiedzialny za wszelkie istniejące zobowiązania GPTS i nie mógł swojej odpowiedzialności ograniczyć, nie narażając się na utratę przez sekcję piłkarską licencji na dalszą grę na dotychczasowym poziomie rozgrywek. Ubocznie podnieść należy, że w toku procesu #### #### pełniący funkcję prezesa Miejskiego Klubu Sportowego Avia Świdnik Sp. z o.o. w okresie od 1 grudnia 2016 roku do 22 listopada 2018 roku przyznał, że ustalone zostało, że pozwany pokryje wszystkie zobowiązania, które są wiarygodne pod względem finansowo-księgowym oraz formalno-prawnym. Po podpisaniu Porozumienia pozwany spłacił szereg zobowiązań GTPS, m.in. kredyt zaciągnięty przez GPTS Avia Świdnik kredyt zaciągnięty w Spółdzielczym Banku Powiatowym w Piaskach.
Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że Miejski Klub Sportowy Avia Świdnik Spółka z o.o. w Świdniku zobowiązał się na mocy Porozumienia z dnia 26 stycznia 2017 roku do przejęcia solidarnej odpowiedzialności z GPTS za jego dotychczasowe zobowiązania, które nie tylko zostaną należycie udokumentowane zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości i księgowości, ale także stwierdzone w raporcie z analizy biegłego rewidenta. W tym celu pozwany zatrudnił biegłą rewident, która określiła sytuację finansową i stan zadłużenia Gminno-Powiatowego Towarzystwa Sportowego Avia Świdnik z siedzibą w Świdniku. Ze sporządzonej w dniu 31 marca 2017 roku ekspertyzy ekonomicznej niezależnego biegłego rewidenta mgr #### #### wynikało zobowiązanie z tytułu kredytów w łącznej kwocie 169.881,30 zł oraz pożyczek udzielonych przez #### #### w okresie V-XII 2016 roku z uwzględnieniem częściowej spłaty w łącznej kwocie 137.630 zł. Zarówno MKS Avia Świdnik Sp. z o.o. reprezentowana przez prezesa zarządu #### #### jak i GPTS Avia Świdnik reprezentowane przez powoda podpisali raport i nie wnieśli do nich żadnych zastrzeżeń. Trudno w tej sytuacji uznać, zwłaszcza biorąc pod uwagę wynik przeprowadzonego postępowania dowodowego, że zobowiązania GPTS wobec powoda nie zostały należycie udokumentowane zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości i księgowości oraz stwierdzone w raporcie z analizy biegłego rewidenta. Nawet więc przyjmując, że pozwany nie przystąpił do wszystkich długów GPTS, to niewątpliwie przystąpił on do długu GPTS wobec powoda na podstawie art. 353. 1 k.c. ze skutkiem z art. 369 k.c. Zauważyć przy tym należy, że dzięki przystąpieniu do długu przez pozwanego powód uzyskał większe szanse na zaspokojenie swoich roszczeń, w związku z powyższym należy stwierdzić, że powyższe przystąpienie do długu pozwanego nie narusza w żadnym stopniu interesów wierzyciela. Nie było więc podstaw do wymagania jego pisemnej zgody.
Zatem pozwany jest legitymowany biernie w sprawie.
Reasumując powód udowodnił żądanie zwrotu kwoty 137.630 zł, która została wykazana w raporcie biegłej rewident niekwestionowanym przez żadną ze stron zawartego w dniu 26 stycznia 2017 roku „Porozumienia”. Jego roszczenie znajduje oparcie w art. 410 k.c. w zw. z art. 405 k.c.
Z tych względów Sąd w punkcie I wyroku zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 137.630 zł.
O odsetkach Sąd orzekł stosownie do treści art. 481 § 1 k.c., który stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Zgodnie z art. 455 k.c. jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. W niniejszej sprawie Sąd zasądził odsetki od dnia 20 czerwca 2018 roku do dnia zapłaty, a więc po upływie 14 dni od daty doręczenia pozwanemu wydanego w postępowaniu upominawczym nakazu zapłaty (k.52).
W pozostałej części – jedynie co do części odsetek ustawowych za opóźnienie - Sąd oddalił powództwo (punkt II wyroku).
O kosztach procesu w punkcie III wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu.
Powód uległ jedynie w części żądania ubocznego - w zakresie odsetek, zatem wypełniona została hipoteza powyżej przedstawionej normy prawnej, wobec czego pozwany zobligowany jest do zwrotu wszystkich kosztów poniesionych tytułem celowego dochodzenia roszczeń w łącznej kwocie ### zł (art. 98 § 1 i 3 k.p.c.).
Na koszty poniesione przez powoda #### #### składała się opłata od pozwu w wysokości 6.882 zł (k.46), wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika w wysokości ### zł (ustalone w oparciu o § 2 pkt. 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych – Dz. U. z 2018 roku poz. 265) opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.
Mając na uwadze powyższe, w oparciu o przywołane przepisy, Sąd orzekł jak w sentencji.