Oddalenie pozwu o odszkodowanie złożonego przeciwko szkole podstawowej - wyrok z uzasadnieniem

W sprawie, w której zapadł poniższy wyrok kancelaria reprezentowała Zespół Szkół pozwany przez pracowniczkę o odszkodowanie za niezasadne rozwiązanie umowy o pracę. Szkoła rozwiązała z powódką stosunek pracy, przyczyną wypowiedzenia były zmiany organizacyjne jakie nastąpiły z powodu zmniejszonej liczby uczniów i oddziałów. W efekcie wprowadzono zmiany w arkuszu organizacyjnym i zostało zlikwidowane stanowisko pracy - etat psychologa.

Sąd Rejonowy w Chełmie IV Wydział Pracy oddalił powództwo złożone przeciwko szkole. Strona powodowa wniosła apelację od wyroku Sądu Rejonowego. Sąd Okręgowy w Lublinie oddalił apelację.

Więcej informacji

Więcej w temacie: Roszczenia pracownicze związane z wadliwym rozwiązaniem umowy o pracę na czas nieokreślony.


Wyrok oddalający pozew o odszkodowanie złożony przeciwko zespołowi szkół

Sygn. akt IV P ##/20

UZASADNIENIE

W dniu # czerwca 2020 roku do Sądu Rejonowego w Chełmie wpłynął pozew z powództwa #### #### przeciwko Szkole Podstawowej im ## w ##. Powódka domagała się zasądzenia na jej rzecz od pozwanego odszkodowania w kwocie 14.657,28 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia powództwa. tytułem naruszenia przepisów o wypowiadaniu umów o pracę.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w pozwanej Szkole wykonywała pracę na podstawie aktu mianowania, w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku nauczyciela – psychologa. W dniu # maja 2020 r. otrzymała od pracodawcy oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy za wypowiedzeniem. Jako przyczynę rozwiązania stosunku pracy pracodawca wskazał zmiany organizacyjne powodujące zmniejszenie liczby oddziałów w szkole uniemożliwiające dalsze zatrudnienie powódki na stanowisku psychologa. W ocenie powódki, dokonane wypowiedzenie narusza przepisy o rozwiązywaniu stosunków pracy nauczycieli. Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2019 r., poz. 2215) dyrektor szkoły w razie: częściowej likwidacji szkoły albo w razie zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmian planu nauczania uniemożliwiających dalsze zatrudnienie nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć rozwiązuje z nim stosunek pracy lub, na wniosek nauczyciela, przenosi go w stan nieczynny. Nauczyciel zatrudniony na podstawie mianowania może wyrazić zgodę na ograniczenie zatrudnienia w trybie art. 22 ust 2. Przepis ten wprowadza dwie przesłanki, których wyłącznie jednoczesne spełnienie uprawnia pracodawcę do rozwiązania stosunku pracy nauczyciela.

Pozwany pracodawca nie wskazał dlaczego i w jakim zakresie zmiany organizacyjne uniemożliwiają dalsze zatrudnienie powódki na stanowisku psychologa. w roku szkolnym 2019/2020 powódka wykonywała funkcję psychologa szkolnego w pełnym wymiarze czasu pracy oraz dodatkowo zadania logopedy. Z pomocy psychologicznej korzystało 64 dzieci. Kontrola doraźna Kuratorium Oświaty w Lublinie wykazała, że pozwana szkoła nie realizuje zajęć z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej zgodnie z przepisami prawa. Zadania psychologa szczegółowo określone są w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno – pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach ( Dz. U. z 2017 r., poz. 1591 ze zm.).

W ocenie powódki, w doręczonym wypowiedzeniu brak jest informacji o zastosowanych kryteriach doboru do zwolnienia. Obowiązkiem pracodawcy jest nawiązanie w odniesieniu do wskazanej przyczyny wypowiedzenia do zastosowanego kryterium doboru pracownika do zwolnienia, aby pracownik wiedział dlaczego został wybrany do zwolnienia oraz miał możliwość obrony przed stawianymi zarzutami. Kryteria doboru pracownika do zwolnienia stanowią konieczny element przyczyny wypowiedzenia, który powinien znaleźć się w pisemnym oświadczeniu pracodawcy. Powódka nie wie dlaczego to ona została wytypowana do zwolnienia (pozew k.4-6).

W odpowiedzi na pozew z dnia 28 lipca 2020 roku (data wpływu) pozwany - Szkoła Podstawowa im ## w ## nie uznał powództwa i wnosił o jego oddalenie oraz o zasądzenie od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu stanowiska w sprawie pozwany wskazał, iż powódka w pozwanej placówce została zatrudniona od 2003 r. początkowo na podstawie umowy o pracę na czas określony na stanowisku nauczyciela języka polskiego, a od 2011 r. na podstawie bezterminowego stosunku pracy na stanowisku psychologa.

W dniu # maja 2020 roku powódce zostało doręczone oświadczenie pracodawcy o wypowiedzeniu jej stosunku pracy. Przyczyną wypowiedzenia były zmiany organizacyjne powodujące zmniejszenie liczby oddziałów w szkole uniemożliwiające dalsze zatrudnienie powódki na stanowisku psychologa. Wypowiedzenie jest w pełni zasadne, prawidłowe i odpowiada wszystkim wymogom formalnym przewidzianym dla tego rodzaju oświadczeń woli. Poza kognicją sądu pozostaje badanie celowości i zasad samych zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby zajęć lub liczby oddziałów szkolnych W stanie faktycznym niniejszej sprawy to organ prowadzący będąc do tego upoważniony, nie przewidział na rok szkolny 2020/2021 finasowania etatu psychologa w jakimkolwiek wymiarze co odzwierciedlenie w zatwierdzonym przez organ prowadzący arkuszu organizacyjnym pozwanej placówki. U pozwanego nadal swoje obowiązki wykonują nauczyciele specjaliści: pedagog, logopeda terapeuta terapii sensorycznej. O braku w roku szkolnym 2020/2021 etatu psychologa powódka dowiedziała się już w dniu 24 kwietnia 2020 r. na radzie pedagogicznej, a dodatkowo dyrektor szkoły w dniu 11 maja 2020 r. wszystkim nauczycielom za pośrednictwem poczty e-mailowej wysłała kryteria doboru pracowników do zwolnienia.

Powódka była u pozwanego jedynym nauczycielem psychologiem. w takim przypadku nie ma konieczności porównywania pracowników i stosowania kryteriów doboru do zwolnienia. Faktem jest, że w roku szkolnym 2019/2020 powódka zastępowała logopedę, z uwagi na okoliczność, że zatrudniona u pozwanego na stanowisku logopedy #### #### urodziła dziecko i korzystała z tego tytułu z urlopów: macierzyńskiego, rodzicielskiego, uzupełniającego. Powódka nie została formalnie zatrudniona na etacie logopedy, nie doszło do zmiany jej stosunku pracy w zakresie stanowiska pracy nawet w części. Ćwiczenia logopedyczne prowadziła udzielając dzieciom pomocy psychologiczno-pedagogicznej w ramach etatu psychologa (odpowiedź na pozew k. 124-130).

Sąd Rejonowy w Chełmie IV Wydział Pracy ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka #### #### zatrudniona została w Szkole Podstawowej w ## od # kwietnia 2003 r. na podstawie umowy o pracę na czas określony do # czerwca 2003 r. na stanowisku nauczyciela stażysty w wymiarze 18 godzin tygodniowo. Od # czerwca 2003 r. do # czerwca 2003 r. strony zawarły kolejną umowę o pracę na czas określony w wymiarze 18 godzin tygodniowo. Od # września 2003 r. do # sierpnia 2004 r. strony zawarły kolejną umowę o pracę na czas określony w wymiarze 11 godzin tygodniowo. W dniu # sierpnia 2004 r. powódka otrzymała stopień awansu zawodowego nauczyciela kontraktowego. Od # września 2004 r. do # sierpnia 2005 r. strony zawarły kolejną umowę o pracę na czas określony w wymiarze 16 godzin tygodniowo. Od # września 2005 r. do # sierpnia 2006 r. strony zawarły kolejną umowę o pracę na czas określony w wymiarze 12/18. W dniu # września 2005 r strony zawarły porozumienie zmieniające w zakresie wymiaru czasu pracy zwiększając wymiar do 15/18. Od # września 2006 r. do # sierpnia 2007 r. strony zawarły kolejną umowę o pracę na czas określony w wymiarze 10/18. Od # września 2007 r. do # sierpnia 2008 r. strony zawarły kolejną umowę o pracę na czas określony w wymiarze 14/18. Od # września 2008r. do # sierpnia 2009 r. strony zawarły kolejną umowę o pracę na czas określony w pełnym wymiarze czasu pracy. Od # września 2010 r. powódka została zatrudniona na podstawie umowy o pracę na czas określony do # sierpnia 2011 r. w pełnym wymiarze czasu pracy jako psycholog szkolny. Od # września 2011 r. powódka została zatrudniona na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku psychologa szkolnego. W dniu # września 2011 r. uzyskała stopień awansu zawodowego nauczyciela mianowanego. W dniu # sierpnia 2015 r. uzyskała stopień awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego (dowód umowy o pracę, porozumienie zmieniające, akty nadania stopni awansu zawodowego, świadectwa pracy – znajdujące się w aktach osobowych powódki).

Powódka #### #### w pozwanej Szkole była jedynym psychologiem. Pracodawca zatrudniał ponadto pedagogów, logopedę oraz od 1 września 2020 r. terapeutę terapii sensorycznej. Powódka zajmowała się dziećmi, które posiadały opinię i orzeczenia. W roku szkolnym 2019/2020 takich dzieci u pozwanego było około 65-70. Obowiązkiem powódki było zapewnienie dla tych dzieci pomocy psychologicznej. Obowiązki psychologa i pedagoga różnią się. W roku szkolnym 2019/2020 powódka w ramach swojego etatu zastępowała logopedę #### ####, która przebywała na urlopie macierzyńskim a następnie rodzicielskim i uzupełniającym. Powódka posiadała bowiem w tym zakresie kwalifikacje podobnie jak w zakresie nauczania języka polskiego. Zajęcia z terapii sensorycznej dotyczą dzieci młodszych. W pozwanej Szkole liczba uczniów korzystających z terapii sensorycznej jest niewielka. W ## została utworzona Poradnia Pedagogiczno-Psychologiczna w 2020 roku jakiś czas po rozwiązaniu z powódką stosunku pracy. Był to samodzielny podmiot, który miał swoją siedzibę w budynku Szkoły Podstawowej w ##. Uczniowie pozwanej Szkoły nieodpłatnie korzystali z Poradni, która w pełni zaspakajała potrzeby w zakresie pomocy psychologicznej. Poradnia ta podlega Starostwu Powiatowemu w Chełmie. Od roku szkolnego 2020/2021 pedagog szkolny w przypadku kłopotów uczniów dotyczących kwestii psychologicznych kontaktuje się z psychologiem pracującym w Poradni Pedagogiczno-Psychologicznej (dowód: zeznania powódki #### #### k. 255v., zeznania pozwanej dyrektor szkoły #### #### k.255v-256v, zeznania świadków: #### #### k. 206v-207, #### #### k.207-207v, #### #### k. 208, #### #### k.226v-227, #### #### k.227-227v, #### #### k.227v-228, #### #### k.228v-229, #### #### k.229-229v).

W dniu # maja 2020 roku pozwany pracodawca wypowiedział powódce umowę o pracę z końcem roku szkolnego tj. 31 sierpnia 2020 roku. Jako przyczynę wypowiedzenia wskazano zmiany organizacyjne powodujące zmniejszenie liczny oddziałów w szkole uniemożliwiające dalsze zatrudnienie powódki na stanowisku psychologa. Na etapie tworzenia projektu arkusza organizacyjnego szkoły na rok szkolny 2020/2021 dyrektor szkoły złożyła wstępne zapewnienie, że pewne godziny będą dla psychologa, jednakże na radzie pedagogicznej w dniu 24 kwietnia 2020 r. nauczyciele dowiedzieli się, że w nowy roku szkolnym nie będzie etatu psychologa (dowód: wypowiedzenie – w aktach osobowych powódki, zeznania powódki #### #### k. 255v., zeznania pozwanej dyrektor szkoły #### #### k.255v-256v, zeznania świadków: #### #### k. 206v-207, #### #### k.207-207v, #### #### k. 208, #### #### k.226v-227, #### #### k.227-227v, #### #### k.227v-228, #### #### k.228v-229, #### #### k.229-229v).

Nie było możliwości dalszego zatrudnienia powódki na stanowisku psychologa w roku szkolnym 2020/2021. Organ prowadzący nie zabezpieczył środków finansowych na etat psychologa w pozwanej Szkole. Etat psychologa nie został więc ujęty w arkuszu organizacyjnym szkoły na rok szkolny 2020/2021. Arkusz organ prowadzący zatwierdził. O zlikwidowaniu etatu psychologa w roku szkolnym 2020/2021powódka jak i pozostali nauczyciele dowiedzieli się na radzie pedagogicznej w dniu 24 kwietnia 2020 r. (dowód: arkusz organizacyjny szkoły na rok szkolny 2020/2021 k.89-101, wykaz nauczycieli k.102-111, zeznania powódki #### #### k. 255v., zeznania pozwanej dyrektor szkoły #### #### k.255v-256v, zeznania świadków: #### #### k. 206v-207, #### #### k.207-207v, #### #### k. 208, #### #### k.226v-227, #### #### k.227-227v, #### #### k.227v-228, #### #### k.228v-229, #### #### k.229-229v).

Powódka #### #### obecnie zatrudniona jest w Poradni Zdrowia Psychicznego i Poradni dla Dzieci z Autyzmem na ½ etatu oraz pracuje w Szkole Podstawowej w #### jako nauczyciel języka polskiego w wymiarze 10 godzin tygodniowo, jako logopeda 3 godziny tygodniowo i jako psycholog 3 godziny tygodniowo (dowód: zeznania powódki #### #### k. 255v).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane wyżej dowody z dokumentów zawartych w aktach sprawy niniejszej oraz aktach osobowych powódki, które nie były kwestionowane przez strony, a które nie budziły także jakichkolwiek wątpliwości Sądu w zakresie wiarygodności.

Ponadto Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o dowody osobowe w postaci: zeznań stron: powódki #### ####, pozwanej dyrektor szkoły #### ####, zeznań świadków: #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####.

Obie strony zarówno powódka jak i pozwana złożyli zeznania zgodnie ze swoją wiedzą i przekonaniami. Sąd podzielił zeznania powódki co do przebiegu pracy zawodowej w pozwanej Szkole, posiadanych kwalifikacji, posiadanej wiedzy o zlikwidowaniu etatu psychologa od 1 września 2020 r , bowiem są logiczne, spójne i znajdują potwierdzenie w dowodach z dokumentów oraz zeznaniach świadków: #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### #### oraz zeznaniach dyrektor szkoły #### ####.

Sąd nie podzielił natomiast zeznań powódki w zakresie nieposiadania wiedzy o kryteriach doboru do zwolnienia nauczyciela, jak również, że wypowiedzenie jest niezasadne i niezgodne z przepisami, albowiem nie znajdują potwierdzenia w zebranym materiale dowodowym. Powódka była w pozwanej Szkole jedynym nauczycielem psychologiem. W takim przypadku na pracodawcy nie ciąży obowiazek porównywania pracowników i stosowania kryteriów doboru do zwolnienia.

Sąd w całości obdarzył walorem wiarygodności zeznania świadków: #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### ####, #### #### oraz zeznania dyrektor szkoły #### #### bowiem nie pozostają one w sprzeczności z ustalonym stanem faktycznym, są logiczne, spójne i wzajemnie ze sobą korespondują.

Sąd Rejonowy w Chełmie IV Wydział Pracy zważył, co następuje:

W świetle okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów powództwo #### #### podlega oddaleniu jako bezzasadne.

Na wstępie wskazać należy, iż odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę wnosi się do sądu pracy w ciągu 21 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę (art. 264 § 1 k. p.). Zgodnie z dokumentami zawartymi w aktach osobowych (cz. B) wypowiedzenie powódce umowy o pracę nastąpiło mocą oświadczenia pracodawcy, które powódka otrzymała # maja 2020 roku. Powódka dochowała tego terminu.

W ramach wytoczonego powództwa powódka #### #### domagała się odszkodowania w kwocie 14.657,28 zł wraz z należnymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu, z uwagi na naruszenie jej zdaniem, przepisów o wypowiadaniu umów o pracę.

Powódka poszukiwała ochrony prawnej w art. 45§ 1 k. p., w związku z art. 91c ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (t. j. Dz. U. z 2021 r. , poz. 1762), który stanowi, że w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracy, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu o przywróceniu do pracy na poprzednich warunkach albo o  odszkodowaniu.

Wskazać należy ponadto, że w świetle art. 30 § 4 k. p. w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie. Podana przez pracodawcę w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyna jest rozpatrywana przez sąd pracy w dwóch aspektach. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego sąd pracy winien po pierwsze ustalić czy wskazana przyczyna była rzeczywista i konkretna, po wtóre sąd winien zbadać czy wskazana przyczyna jest także uzasadniona, a więc czy istniały racjonalne przesłanki do wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę. Podanie bowiem w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny pozornej (nierzeczywistej, nieprawdziwej) jest równoznaczne z brakiem wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie w pojęciu art. 30 § 4 k.p., a brak wskazania przyczyny jest natomiast naruszeniem przepisów prawa, co skutkuje niezgodnością wypowiedzenia z prawem. Podanie przyczyny niedostatecznie niekonkretnej, a przez to niezrozumiałej dla pracownika, także stanowi naruszenie przepisów Kodeksu pracy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 października 1999 r., sygn. akt I PKN 304/99, OSNAPiUS 2001, nr 4, poz. 118; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 maja 2000 r., sygn. akt I PKN 670/99, OSNAPiUS 2001, nr 22, poz. 663).

Wskazanie w pisemnym oświadczeniu pracodawcy przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie umowy o pracę przesądza o tym, że spór przed sądem pracy toczy się tylko w granicach przyczyny podanej w pisemnym oświadczeniu pracodawcy, a nie w zakresie innych, nie objętych treścią wypowiedzenia zarzutów.

Wyniki postępowania dowodowego przeprowadzonego w sprawie niniejszej w powołanych wyżej granicach nie pozostawiły Sądowi wątpliwości, że dokonane wobec powódki #### #### wypowiedzenie było zgodne z przepisami prawa oraz zasadne.

Przyczyna wypowiedzenia powódce umowy o pracę została wskazana przez pozwanego pracodawcę w oświadczeniu, które otrzymała powódka. Były to bowiem zmiany organizacyjne powodujące zmniejszenie liczby oddziałów w szkole uniemożliwiające dalsze zatrudnienie powódki na stanowisku psychologa.

W ocenie Sądu tak skonstruowana treść oświadczenia pracodawcy w przedmiocie wypowiedzenia powódce umowy o pracę spełnia kryterium konkretności przyczyny.

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe potwierdziło, że w roku szkolnym 2020/2021 organ prowadzący nie przewidział finansowania etatu psychologa w pozwanej Szkole Podstawowej w ##. Został zlikwidowany etat psychologa. Etat psychologa nie został ujęty w arkuszu organizacyjnym szkoły na rok szkolny 2020/2021. Arkusz ten został zatwierdzony przez organ prowadzący. Nie oznacza to, że pozwana Szkoła nie zapewniła uczniom pomocy psychologicznej, gdyż w nowy roku szkolnym w dalszym ciągu zatrudnieni byli pedagodzy, logopeda, terapeuta terapii sensorycznej, a ponadto została utworzona Poradnia Pedagogiczno-Psychologiczna w ##, która otrzymała siedzibę w budynku pozwanej Szkoły. Z Poradni korzystają uczniowie pozwanej Szkoły. Powódka #### #### wiedziała już w kwietniu 2020 r., że w nowym roku szkolnym 2020/2021 zostanie zlikwidowany etat psychologa

W pozwanej Szkole zostały stworzone „Kryteria doboru nauczycieli do zwolnienia”. W ocenie Sądu kryteria te były obiektywne, sprawiedliwe i nie można im zarzucić cech dyskryminacyjnych. W tym zakresie Sąd nie podziela stanowiska powódki. Powódka była u pozwanego jedynym psychologiem, a zatem na pracodawcy nie ciążył obowiązek porównania powódki z innym pracownikiem przed dokonaniem wypowiedzenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2019 r., I PK 40/18 – Lex nr 269281.

W roku szkolnym 2020/2021 doszło do zmniejszenia liczby oddziałów w pozwanej szkole. Z uwagi na zlikwidowanie etatu psychologa nie było możliwości pozostawienia powódki w zatrudnieniu w roku szkolnym 2020/2021. Przepis art. 20 Karty Nauczyciela uprawnia dyrektora szkoły do rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem w razie całkowitej lub częściowej likwidacji szkoły albo w razie zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmian planu nauczania uniemożliwiających dalsze jego zatrudnianie - niezależnie od podstawy nawiązania stosunku pracy.

Wobec powyższego wskazana przez pozwaną w wypowiedzeniu przyczyna była rzeczywista.

Pracodawca powołał w treści oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę przyczynę uzasadniającą podjęcie przez niego przedmiotowej decyzji. Ostatecznie Sąd uznał, że wypowiedzenie było uzasadnione i nie naruszało przepisów o wypowiadaniu umów o pracę. Podkreślić należy, że w orzecznictwie wykształcił się pogląd, zgodnie z którym likwidacja stanowiska pracy w ramach rzeczywistych zmian organizacyjnych, polegających na zmniejszeniu zatrudnienia, uzasadnia wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 1997 roku, I PKN 176/97), jeśli jest na tyle zaawansowana, że nie ma wątpliwości, co do jej wykonania. Jeżeli stanowisko pracy jest elementem struktury organizacyjnej zakładu pracy, to jego rzeczywista likwidacja musi oznaczać prawnie skuteczną zmianę tej struktury (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 października 1992 roku, I PRN 40/92).

W przedmiotowej sprawie, o ocenie Sądu, nie wystąpiła pozorna likwidacja stanowiska pracy powódki, która nie uzasadnia wypowiedzenia lub wypowiedzenia zmieniającego. Z taką sytuacją mamy natomiast do czynienia wówczas, gdy jest ono wprawdzie likwidowane, ale w jego miejsce jest tworzone inne stanowisko pracy, które w istotnych elementach nie różni się od zlikwidowanego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 września 2007 roku, I PK 92/07).

Jednakże w sprawie niniejszej taka sytuacja nie wystąpiła.

Wymaga podkreślenia, że Sąd nie jest powołany do badania zasadności i celowości zmniejszenia stanu zatrudnienia (uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 19 września 2002r. I PKN 445/01, OSNP 2004/9/153).

Ponadto od dawna za utrwalony uznać należy pogląd Sądu Najwyższego, że likwidacja konkretnego stanowiska pracy w wyniku zmiany struktury organizacyjnej zakładu stanowi przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie przez zakład umowy o pracę.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów prawa Sąd Rejonowy w Chełmie IV Wydział Pracy orzekł jak w sentencji. Orzeczenie o kosztach procesu uzasadnia art. 98 k.p.c. oraz Paragraf 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radów prawnych ( t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 265).


Wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie oddalający apelację powoda