Wyrok ustalający prawo do rekompensaty z tytułu pracy w warunkach szczególnych na stanowisku laminator

Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie uznał prawa Klienta kancelarii do rekompensaty z uwagi na brak udokumentowania pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze. Organ rentowy nie uwzględnił 10 letniego okresu pracy wnioskodawcy w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego "PZL-Świdnik" S.A na stanowisku monter płatowca-laminator oraz na stanowisku laminator jako praca w warunkach szczególnych. Łącznie z okresami uznanymi przez ZUS za udowodnione jako praca w warunkach szczególnych, okres pracy w warunkach szczególnych wyniósł by ponad wymagane 15 lat.

Klient z pomocą kancelarii odwołał się od decyzji organu rentowego wnosząc o przyznanie prawa do rekompensaty zgodnie z art. 21 ust. 1 Ustawy o emeryturach pomostowych. Wnioskodawca w zakwestionowanym okresie wykonywał prace zaliczone do wykonywanych w warunkach szczególnych na stanowisku "laminator" oraz "monter płatowca-laminator", które zostały wymienione w załączniku do zarządzenia Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego Nr 3 z dnia 30 marca 1985 r., w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego. Na obydwu stanowiskach pracownik wykonywał takie same ilościowo i jakościowo czynności charakterystyczne dla stanowiska laminator. Do oceny czy wnioskodawca pracował w szczególnych warunkach nie ma znaczenia nazwa zajmowanego stanowiska tylko rodzaj powierzonej pracy.

Sąd Okręgowy w Lublinie zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i ustalił Klientowi prawo do rekompensaty z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

Więcej w artykule: Rekompensata z tytułu pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze w sytuacji utraty prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym.