Zmiana decyzji ZUS-u i przyznanie emerytury pomostowej pracownikowi odlewni "Ursus"
Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił Klientowi prawa do emerytury pomostowej uzasadniając, że wnioskodawca nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszącego 15 lat. Organ rentowy uwzględnił jedynie 10 lat pracy Klienta w warunkach szczególnych, nie uwzględnił natomiast ponad dwunastu lat pracy ponieważ w złożonych świadectwach nie było określonego przez pracodawcę charakteru wykonywanej pracy.
Klient odwołał się od decyzji ZUS-u wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do emerytury pomostowej. W spornym nie uznanym przez organ rentowy okresie był zatrudniony w ZPC "URSUS" S.A. w Warszawie – Odlewnia "Ursus" w Lublinie w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku wykańczacz odlewów.
Czynności, które wykonywał zostały wymienione i określone jako prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w Dziale III pkt 23 Wykaz A Załącznika nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, tj. prace polegające na oczyszczaniu odlewów w odlewniach staliwa, żeliwa, metali nieżelaznych i rur w hutnictwie i przemyśle metalowym.
Sąd Okręgowy w Lublinie zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał Klientowi prawo do emerytury pomostowej.
Dodatkowe informacje znajdują się w artykule: Emerytura pomostowa.
Sygn. akt VIII U ##/21
U Z A S A D N I E N I E
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie decyzją z dnia # maja 2021, EPOM/25/####, po rozpatrzeniu wniosku #### #### # kwietnia 2021 roku, odmówił mu prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu organ rentowy powołał art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. 2018, poz. 1924, tekst jednolity) wskazując, że wnioskodawca nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszącego 15 lat. Do pracy w warunkach szczególnych Zakład uwzględnił okresy od 01 grudnia 1979 roku 30 września 1980 roku i od 01 stycznia 2009 roku do dnia 31 stycznia 2020 roku (10 lat, 6 miesięcy, 10 dni). Natomiast do takiej pracy w myśl art. 4 ustawy Zakład nie uwzględnił okresów od 19 września 1987 roku do 29 lutego 2000 roku, ponieważ pracodawca nie określił w świadectwie pracy charakteru wykonywanej pracy ściśle według wykazu, działu i pozycji stanowiących załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 07 lutego 1983 roku, od 24 lutego 2005roku do 30 kwietnia 2007 roku oraz od 01 czerwca 2007 roku do 31 grudnia 2008 roku z tożsamych powodów (decyzja k. 8 a.s., akta ZUS).
#### #### złożył odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie mu prawa do emerytury pomostowej oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu podniósł, że w okresie od dnia 19 września 1987 roku do 29 lutego 2000 roku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy świadczył prace w Zakładzie Obróbki Odlewów – Odlewnia Sp. z o.o. (do 29 grudnia 1998 roku ZPC URSUS S.A. z/s w Warszawie – Odlewnia URSUS w Lublinie do 30 września 1999 roku) na stanowisku wykańczacz odlewów. Wobec tego spełnia przesłanki do dochodzonego świadczenia z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych (odwołanie k. 3-6v).
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, argumentując jak w decyzji (odpowiedź na odwołanie k. 10-11v).
Sąd Okręgowy ustalił, co następuje.
#### #### urodził się w dniu # kwietnia 1961 roku. Stosunek pracy rozwiązał z dniem # stycznia 2020 roku (świadectwo pracy k. 27 akt ZUS).
W dniu # kwietnia 2021 roku złożył wniosek o emeryturę pomostową.
W okresie od 19 września 1987 roku do 27 lutego 2000 oku był zatrudniony w ZPC ,,URSUS” S.A. w Warszawie – Odlewnia ,,Ursus” w Lublinie w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku wykańczacz odlewów (świadectwo pracy – akta osobowe k. 27 a.s.). W okresie zatrudnienia nie korzystał z urlopów bezpłatnych, nie był kierowany do innych prac. Pracę świadczył na hali, w której było wysokie natężenie hałasu, wibracji i zapylenia. Był wyposażony w odzież ochronną tj. fartuch, przyłbicę i zatyczki do uszu. Pracownicy zatrudnieni na takich stanowiskach pracy jak wnioskodawca otrzymywali posiłki regeneracyjne, mieli wypłacany dodatek za pracę w warunkach szkodliwych, przysługiwał im dodatkowy urlop w wymiarze sześciu dni roboczych. Przechodzili co roku dodatkowe badania lekarskie z uwagi na narażenia stawów rąk na silne wibracje.
Praca wnioskodawcy polegała na wykańczaniu odlewów, które wózkowi przywozili z produkcji. Odbywało się to za pomocą szlifierek stacjonarnych i ręcznych. Trzeba było usunąć nalewki czyli nadmiar odlewu, tak aby powierzchnia odlewu była zgodna z technologią. Praca odbywała się w systemie dwuzmianowych, zmian trwał 8 godzin, zdarzało się, że praca odbywała się także w godzinach nadliczbowych (zeznania świadków #### ####, k. 49v-50, #### #### k. 49-49 v, zeznania wnioskodawcy k. 50-50v, k. 48v-49).
Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił na podstawie dowodów z zeznań wnioskodawcy i świadków oraz w oparciu o dokumenty.
Sąd podzielił zeznania przesłuchanych świadków. Były rzeczowe, spójne, wzajemnie się uzupełniały, znalazły potwierdzenie w dokumentach. Świadkowie są osobami obcymi dla wnioskodawcy, nie są zainteresowani wynikiem postępowania, pracowali razem z wnioskodawcą w spornym okresie na takich samych stanowiskach, wskazywali poszczególne czynności i panujące w zakładzie warunki. wynikały z krótkotrwałej nieobecności innego pracownika celem zastąpienia go.
Zeznania wnioskodawcy również zostały przyjęte do ustaleń. Ubezpieczony dokładnie opisał przebieg swojej pracy, który został potwierdzony przez świadków.
Dowody z dokumentów także zostały obdarzone wiarą. Nie zostały skutecznie zakwestionowane. Zostały one sporządzone przez uprawnione podmioty w ramach przyznanych im kompetencji, ich prawdziwość ani też osnowa nie były kwestionowane przez strony procesu.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Dokonując oceny prawnej ustalonego jak wyżej stanu faktycznego przytoczyć należy przesłanki przyznania prawa do emerytury pomostowej zawarte w art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych. Stosownie do treści tego przepisu prawo do emerytury pomostowej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:
1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 roku;
2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;
3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 60 lat dla mężczyzn;
4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 25 lat dla mężczyzn;
5) przed dniem 1 stycznia 1999 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;
6) po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;
7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.
Prace w szczególnych warunkach oraz o szczególnym charakterze zostały zdefiniowane odpowiednio w art. 3 ust. 1 oraz art. 3 ust. 3 ustawy o emeryturach pomostowych, które odsyłają do wykazów takich prac z załączników nr 1 i nr 2 do ustawy. W przypadku wnioskodawcy spór sprowadzał się do ustalenia, czy wykonywał on przez 15 lat pracę w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym prace w szczególnych warunkach to prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy. Zaznaczyć trzeba, że stosownie do ust. 4 cytowanego przepisu za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach uważa się pracowników wykonujących prace, o których mowa w ust. 1, po dniu wejścia w życie ustawy, w pełnym wymiarze czasu pracy.
Wnioskodawca spełnił przesłanki z art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, albowiem w spornym okresie wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy, stale, prace wymienione w Dziale III pkt 23 Wykaz A Załącznika nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, tj. prace polegające na oczyszczaniu odlewów w odlewniach staliwa, żeliwa, metali nieżelaznych i rur w hutnictwie i przemyśle metalowym.
Mając powyższe na uwadze wnioskodawca nabył pracy do emerytury pomostowej z dniem następnym po dniu rozwiązania stosunku pracy, z uwagi na fakt, że w tej dacie spełnił wszystkie warunki wskazane w ustawie.
W związku z powyższym należało uznać odwołanie za zasadne, co skutkował zmianą zaskarżonej decyzji w oparciu o przepis art. 47714 § 2 k.p.c.
O zwrocie kosztów procesu Sąd orzekł zgodnie z ogólną regułą odpowiedzialności za wynik sprawy na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. Na koszty procesu podlegające zwrotowi składa się wynagrodzenie pełnomocnika wnioskodawcy, którego wysokość została ustalona na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 poz. 1804). W sprawie zastosowanie znajdzie przepis § 9 ust. 2 rozporządzenia, zgodnie z którym stawki minimalne wynoszą ## złotych w sprawach o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego i zaopatrzenia emerytalnego. W tej sytuacji Sąd Okręgowy zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Lublinie na rzecz #### #### kwotę # złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.