Przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach pracy i płacy pracownika chronionego - wyrok z uzasadnieniem Sądu

Sygn. akt VII P ##/17

U Z A S A D N I E N I E

W pozwie z dnia # września 2017 roku przeciwko Starostwu Powiatowemu w Świdniku, #### #### wiosła o uznanie wypowiedzenia zmieniającego z dnia # sierpnia 2017 roku za bezskuteczne, a w przypadku upływu okresu wypowiedzenia – o przywrócenie poprzednich warunków pracy i płacy oraz zasądzenie od strony pozwanej jednomiesięcznego wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy oraz zasądzenie kosztów.

Uzasadniając swoje stanowisko powódka wskazała, iż wskazane przez pozwanego przyczyny są nieprawdziwe i jako takie naruszają przepisy o rozwiązywaniu umowy o pracę, cechuje je niekonkretność i nieprecyzyjność, a nadto opatrzone jest błędem formalnym, bowiem nie zostało podpisane przez pracodawcę (k. 1 – 15).

W odpowiedzi na pozew pozwany - Starostwo Powiatowe w Świdniku – wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postepowania.

W uzasadnieniu pozwany podniósł, iż przyczyny wskazane w wypowiedzeniu powódce warunków pracy zostały wskazane w sposób prawidłowy – są konkretne i rzeczywiste, a powódka wiedziała o zarzutach do jej pracy na stanowisku kierownika Referatu Gospodarki Nieruchomościami w Wydziale Budownictw i Geodezji z uwagi na to, że pracodawca wielokrotnie z nią na ten temat rozmawiał. Dodatkowo pozwany wskazał, iż w momencie składania powódce oświadczenia było ono podpisane i opatrzone imienna pieczątką pracodawcy (k. 45 – 55).

W pozwie z dnia # grudnia 2017 roku #### #### wniosła o dopuszczenie jej do pracy w Starostwie Powiatowym w Świdniku na nowym stanowisku i zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania w gotowości do świadczenia pracy od 1 grudnia 2017 roku.

Jak wynika z uzasadnienia pozwu w dniu # sierpnia 2017 roku pozwany wręczył jej wypowiedzenie warunków umowy o pracę, proponując jej od 1 grudnia 2017 roku nowe warunki. Powódka odwołała się od tego wypowiedzenia do Sądu, nie chcąc rozwiązania stosunku pracy. Powódka nigdy nie złożyła pozwanemu oświadczenia o odmowie przyjęcia nowych warunków pracy, a mimo to pracodawca z dniem 30 listopada 2017 roku rozwiązał z nią stosunek pracy. W dniu 1 grudnia 2017 roku powódka zgłosiła swoją gotowość podjęcia pracy (k. 79 – 82).

W odpowiedzi na pozew pozwany - Starostwo Powiatowe w Świdniku – wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów, podnosząc, w uzasadnieniu swojego stanowiska, że z zeznań bezpośrednich świadków rozmowy powódki z pracodawcą wynika, iż nie przyjęła ona wypowiedzenia zmieniającego, co zostało udokumentowane notatką podpisaną przez pracowników pozwanego obecnych przy wręczaniu powódce wypowiedzenia (k. 109 – 112).

Postanowieniem z dnia 21 grudnia 2017 roku obie sprawy z powództw #### #### zostały połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia (k. 99).

W piśmie procesowym z dnia 8 kwietnia 2019 roku pełnomocnik powódki ostatecznie sprecyzował powództwo wnosząc o przywrócenie powódki na poprzednio zajmowane stanowisko Kierownika Referatu Gospodarki Nieruchomościami w Wydziale Budownictwa i Geodezji Starostwa Powiatowego w Świdniku, dopuszczenia powódki do pracy na tym stanowisku, zasądzenia wynagrodzenia w kwocie 66.697,60 zł za czas pozostawania w gotowości do świadczenia pracy w okresie grudzień 2017 roku – marzec 2019 roku oraz zasądzenie kosztów, w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (k. 217 – 219).

W toku procesu strony konsekwentnie podtrzymywały zajęte w sprawie stanowiska (k. 246v).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

#### #### została zatrudniona w Starostwie Powiatowym w Świdniku od dnia 16 sierpnia 1999 roku, początkowo na okres próbny, następnie – czas określony, a od 16 lutego 2000 roku - na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy (umowy o pracę – k. 2; 3; 5 akt osobowych, cz. B). Od dnia 1 kwietnia 2013 roku powódka została przeniesiona na stanowisko Kierownika Referatu Gospodarki Nieruchomościami i Zamówień Publicznych w Wydziale Geodezji, Kartografii, Katastru i Nieruchomości Starostwa Powiatowego w Świdniku (k. 72 akt osobowych, cz. B). W związku ze zmianami organizacyjnymi w Starostwie, od 10 kwietnia 2015 roku powódka została przeniesiona na stanowisko Kierownika Referatu Gospodarki Nieruchomościami w Wydziale Budownictwa i Geodezji (porozumienie – k. 85 akt osobowych, cz. B). Ostatnie wynagrodzenie powódki wynosiło ### zł miesięcznie brutto (zaświadczenie – akta osobowe).

Zgodnie z zakresem obowiązków powódki z dnia 2 kwietnia 2013 roku do głównych jej obowiązków należało m.in.: zapewnienie prawidłowego i terminowego wykonywania zadań referatu, programowanie działalności referatu, nadzór i opracowywanie wniosków do projektu budżetu powiatu, wniosków do wieloletnich programów inwestycyjnych oraz projektów planów finansowych dla zadań własnych i zleconych z zakresu administracji rządowej w części dotyczącej referatu, nadzór nad opracowywaniem projektów uchwał Rady Miasta oraz realizacją podjętych uchwal w zakresie wykonywania zadań referatu, nadzór na opracowywaniem projektów zarządzeń Starosty oraz realizacja jego zarządzeń i poleceń w zakresie wykonywanych zadań, współdziałaniem z innymi Wydziałami i jednostkami organizacyjnymi powiatu w celu realizacji zadań, sporządzanie sprawozdań i informacji wynikających z odrębnych przepisów, nadzór nad przestrzeganiem przez podległych pracowników postanowień regulaminów obowiązujących w Urzędzie oraz tajemnicy państwowej i służbowej, prowadzenie ewidencji majątku Skarbu Państwa, prowadzenie wyceny nieruchomości, sporządzanie planu wykorzystania zasobu nieruchomości Skarbu Państwa, zbywanie za zgodą Wojewody nieruchomości wchodzących w skład zasobu, dzierżawa, najem, użyczanie lub oddawanie w trwały zarząd majątku Skarbu Państwa, podejmowanie czynności w postępowaniach sądowych w określonych sprawach, naliczanie opłat, prowadzenie wyceny nieruchomości, zlecanie szacunków nieruchomości rzeczoznawcom, prowadzenie postępowań związanych z przekształceniem prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności, współdziałanie z organami kontroli oraz organami statystycznymi, prowadzenie rejestru nieruchomości, wydawanie decyzji z zakresu klasyfikacji gruntów, ustalanie dla pracowników Wydziału zakresów czynności (zakres czynności k. 73 akt osobowych, cz. B).

Wraz z powódką, w Referacie pracowało jeszcze trzy osoby na cały etat oraz jedna osoba na ½ etatu. Współpraca powódki z jej podwładnymi nie układała się najlepiej, trwał konflikt pomiędzy powódka, a #### ####, #### #### i #### ####. Pracownicy zarzucali powódce konfliktowość, nadmierne krytykowanie, wprowadzanie złej atmosfery pracy. Jedynie z #### ####, pracującą na ½ etatu powódka miała dobrze współpracować. W kwietniu 2016 roku #### ####, #### #### i #### #### wystosowali do Starosty pismo z wnioskiem o zmianę kierownika. #### #### wielokrotnie rozmawiał z powódka na temat sytuacji w Referacie, rozmawiał z nią także na ten temat Starosta. #### #### przeprowadził kilkukrotnie cotygodniowe spotkania, tzw. odprawy, w celu ustalenia planu pracy na tydzień, co na jakiś czas odniosło efekt. W ocenie pracodawcy styl zarządzania Referatem przez powódkę miał niekorzystny wpływ na tempo i wyniki pracy Referatu.

W 2017 roku trzykrotnie próbowano, przy pomocy porozumienia zmieniającego, przenieść powódkę na stanowisko inspektora w Referacie Gospodarki Nieruchomościami – 28 lutego, 2 marca i 1 sierpnia 2017 roku, na co jednak #### #### nie wyraziła zgody.

W dniu 19 czerwca 2017 roku do Starostwa Powiatowego w Świdniku wpłynęło pismo Organizacji Międzyzwiązkowej NSZZ „Solidarność” przy Zarządzie Regionu Środkowowschodniego, w którym poinformowano pozwanego, że od dnia 6 czerwca 2017 roku skupia pracowników Starostwa Powiatowego w Świdniku. Jednocześnie, w wyniku podjęcia uchwały przez tą organizację, od dnia 6 czerwca 2017 roku w Starostwie funkcjonuje Koło NSZZ „Solidarność” skupiające pracowników Starostwa, przewodniczącą koła jest #### ####. Na mocy uchwały Komisji Międzyzakładowej, na okres 9 miesięcy, tj. od dnia 6 czerwca 2017 roku do dnia 5 marca 2018 roku osobą chronioną w tym Kole, na podstawie art. 32 ust 2 Ustawy o związkach zawodowych jest #### #### (k. 98 akt osobowych, cz. B).

W dniu 17 sierpnia 2017 roku powódce zostało wręczone wypowiedzenie warunków umowy o pracę, w części dotyczącej stanowiska pracy i wynagrodzenia z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynie w dniu 30 listopada 2017 roku.

Jako przyczynę wypowiedzenia wskazano nieposiadanie przez powódkę umiejętności kierowania i zarządzania zespołem, a w związku z tym nienależyte wykonywanie obowiązków na stanowisku kierowniczym polegające na braku umiejętności współpracy z podległymi pracownikami i braku umiejętności planowania i organizowania pracy podległych pracowników. Powyższe naraziło Powiat Świdnicki na liczne negatywne konsekwencje i utrudnienia przy realizacji inwestycji dróg powiatu, a także uniemożliwiło występowanie o środki zewnętrzne na remonty i przebudowy dróg powiatowych. Wskazano, iż pod kierownictwem powódki Referat funkcjonuje nieprawidłowo, na co wskazuje zbyt mała liczba wniosków o regulację działek w pasach drogowych dróg powiatowych w latach 2016 – 2017. Nieuregulowanie pasów drogowych dróg powiatowych, m.in. odcinka drogi Biskupice – Trawniki uniemożliwia uzyskanie pozwoleń na budowę w zakresie tych inwestycji drogowych, co zmusza Powiat Świdnicki do wyboru formy Zezwolenia na Realizację Inwestycji Drogowej przy ich realizacji, a w konsekwencji będzie wiązało ze sobą dodatkowe koszty wynikające z odszkodowań za przejęte w ten sposób grunty. Wskazano także, iż w dniu 18 kwietnia 2016 roku pracownicy Referatu Gospodarki Nieruchomościami zwrócili się do Starosty z pismem, w którym prosili o zmianę kierownika. W piśmie tym, podpisanym przez troje pracowników, negatywnie oceniono zdolności powódki do kierowania zespołem, a także podniesiono, iż zachowanie powódki w codziennej pracy negatywnie pływa na pracę całego zespołu, pracownicy ci zarzucili powódce pozamerytoryczne czynniki w ocenie ich pracy. Prowadzone z powódką rozmowy przez Członka Zarządu nie odniosły normalizacji sytuacji w Referacie Gospodarki Nieruchomościami.

Po upływie okresu wypowiedzenia, tj. od dnia 1 grudnia 2017 roku zaproponowano #### #### stanowisko inspektora w Referacie Gospodarki Nieruchomościami w Wydziale Budownictwa i Geodezji Starostwa Powiatowego w Świdniku oaz wynagrodzenie zasadnicze w kwocie ### zł oraz dodatek za wieloletnią pracę w kwocie ### zł (wypowiedzenie zmieniające – k. 17 – 18).

Pismo wypowiadające powódce warunki umowy o pracę zostało jej wręczone w gabinecie starosty, wręczenia dokonał starosta #### ####, w obecności członka zarządu #### #### i sekretarza #### ####.

W czasie tego spotkania starosta wręczył powódce pismo wypowiadające jej warunki umowy o pracę, po jego przeczytaniu #### #### stwierdziła, że pragnie się w tej sprawie skonsultować, mówiła, że chce zadzwonić i na chwilę opuściła gabinet starosty. Po powrocie powódka powiedziała, że nie zgadza się z wypowiedzeniem i jego treścią. Na wypowiedzeniu powódka naniosła informacje, iż się z nim zapoznała (k. 102 akt osobowych, cz. B).

Ze spotkania została sporządzona notatka służbowa, w której zawarto informację, że #### #### została zapoznana z wypowiedzeniem zmieniającym i nie przyjęła warunków wypowiedzenia (notatka – k. 103 akt osobowych, cz. B).

Przed wręczeniem powódce pisma wypowiadającego jej warunki umowy o pracę, w dniu 3 sierpnia 2017 roku Starosta Starostwa Powiatowego w Świdniku zawiadomił o zamiarze wypowiedzenia Organizację Międzyzakładową NSZZ „Solidarność” przy zarządzie Regionu Środkowowschodniego wnosząc o wyrażenie zgody na dokonanie wypowiedzenia warunków pracy i płacy #### #### (k. 100 akt osobowych, cz. B).

W piśmie z dnia 9 sierpnia 2017 roku Organizacja Międzyzakładowa poinformowała Starostę, iż nie wyraża zgody na zmianę powódce warunków pracy i płacy, podnosząc jednocześnie, że jest ona osobą chronioną na mocy uchwały Komisji Międzyzakładowej od dnia 6 czerwca 2017 roku do 5 marca 2018 roku (k. 101 akt osobowych, cz. B).

#### ####, po dniu 17 sierpnia 2017 roku świadczyła pracę, do dnia 15 października 2017 roku nie złożyła oświadczenia o odmowie przyjęcia nowych warunków umowy o pracę.

W dniu 1 grudnia 2017 roku powódka stawiła się do pracy. Okazało się jednak, że nie ma jej na liście obecności. Tego dnia #### #### otrzymała pismo datowane na dzień 30 listopada 2017 roku, w którym pracodawca poinformował ją, iż w związku z nieprzyjęciem nowych warunków umowy o pracę, jej umowa o pracę rozwiązuje się z dniem 30 listopada 2017 roku, powódka otrzymała także tego dnia świadectwo pracy datowane na dzień 30 listopada 2017 roku (k. 89 – 90; 92). Jeszcze w tym samym dniu, tj. 1 grudnia 2017 roku #### #### złożyła pracodawcy oświadczenie na piśmie, iż nigdy nie składała oświadczenia o odmowie przyjęcia nowych warunków pracy i płacy.

W dniu 4 grudnia 2017 roku #### #### złożyła w Starostwie Powiatowym wniosek o dopuszczenie jej do pracy, zgłaszając gotowość jej świadczenia (k. 94), analogiczne wnioski złożyła w dniach: 2 stycznia, 1 lutego, 1 marca, 3, kwietnia, 2 maja, 4 czerwca, 2 lipca, 1 sierpnia, 3 września, 1 października, 2 listopada, 3 grudnia 2018 roku oraz 2 stycznia, 1 lutego, 1 marca i 1 kwietnia 2019 roku (k. 223 – 238).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane dowody, których autentyczności i wiarygodności nie kwestionowała żadna ze stron, dlatego też i Sad dał im wiarę.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się także na zeznaniach świadków: #### #### (k. 116v – 117v), #### #### (k. 117v – 118), #### #### (k. 118v – 119), #### #### (k. 150v – 151v), #### #### (k. 151v – 153v), #### #### (k. 153v – 154v), #### #### (k. 155 – 157v), #### #### (k. 171v – 173), #### #### (k. 173173v), #### #### (k. 173v – 174v), #### #### (k. 174v – 175), #### #### (k. 175 – 175v), #### #### (k. 184v – 185v), #### #### (k. 185v – 186), #### #### (k. 186 – 186v), #### #### (k. 186v – 187) i #### #### (k. 192v – 193), a także zeznań powódki #### #### (k. 193v; 65v – 66v).

Zeznania przesłuchanych w sprawie świadków były zgodne, co do przebiegu zdarzeń. Odmienne były co prawda ich zeznania co do tego jak układała się współpraca powódki ze współpracownikami, jednakże – niewątpliwie – wynika z nich, iż relacje pomiędzy powódką, a jej podwładnymi nie przebiegały prawidłowo. W świetle zeznań przesłuchanych osób można dojść do wniosku, iż zapewne różnice charakterów tak powódki jak i jej współpracowników były powodem licznych nieporozumień w kierowanym przez nią Referacie. Z zeznań świadków wynika także, iż z pewnością w referacie #### #### było bardzo dużo pracy, a wiele spraw było problematycznych i ich rozwiązanie, w dużej mierze zależało też od obiektywnych okoliczności, na które powódka nie mogła mieć wpływu.

Z zeznań Przewodniczącego Organizacji Międzyzwiązkowej, #### #### oraz organizatora związkowego, #### #### wynika, iż w pierwszej połowie 2017 roku powódka zgłosiła się do organizacji związkowej „Solidarność” z zamiarem wstąpienia do związku zawodowego i założenia takiej organizacji w Starostwie Powiatowym. Podjęto decyzję o założenia Koła (było to Koło jednoosobowe, w jego skład wchodziła tylko powódka), a ponieważ #### #### przedstawiła plan działania zmierzający do aktywizacji innych osób i powstania utworzenia związku zawodowego została objęta ochroną związkową.

Z zeznań przesłuchanych świadków nie wynika także, by powódka nie zamierzała kontynuować pracy u pozwanego – wynika to wprost z zeznań jej matki #### #### oraz krewnej – #### ####. Również z zeznań osób, osób biorących udział w spotkaniu z powódką w dniu 17 sierpnia 2017 roku, #### ####, ówczesnego Starosty, ### #### i #### #### nie wynika, żeby #### #### oświadczyła wyraźnie, iż nie przyjmuje nowych zaproponowanych jej warunków umowy o pracę. Wynika z nich natomiast, że powódka wyraziła się, że nie zgadza się z wypowiedzeniem zmieniającym. W tym zatem zakresie stwierdzić należy, iż sporządzona w dniu 17 sierpnia 2017 roku notatka urzędowa, w której stwierdzono, iż #### #### nie przyjmuje warunków wypowiedzenia nie odpowiada prawdzie.

Świadkowie, którzy nie byli podwładnymi powódki, a jedynie współpracowali z nią wskazywali jak trudne i skomplikowane sprawy należały do jej Referatu. Z zeznań tych wynika niezbicie, iż prace przebiegały na tyle sprawnie i szybko, na ile było to możliwe, zważywszy na ich okoliczności. W tym czasie był duży nacisk na rozbudowę i remonty dróg powiatowych co wiązało się z dużą ilością wniosków o regulacje działek. Sprawność postępowania jednak często nie zależała od decyzji powódki, gdyż przeszkody były często obiektywne – brak ustaleń co do osób będących spadkobiercami czy też brak zgód wszystkich współwłaścicieli na proponowane przez Powiat ceny działek.

Niczego istotnego do sprawy nie wniosły zeznania #### #### (k. 119v), który nie posiadał żadnej wiedzy ani na temat pracy powódki ani też przyczyn, dla których złożono jej wypowiedzenie zmieniające.

Sąd Rejonowy zważył, o następuje:

Powództwo #### ### w zakresie, w jakim wnosiła ona o przywrócenie jej do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy jest zasadne.

Zgodnie z art. 42 §  1 kp przepisy o wypowiedzeniu umowy o pracę stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy. Do wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy, czyli wypowiedzenia zmieniającego, stosować zatem należy przepisy o wypowiedzeniu umowy o pracę w sposób odpowiedni. Oznacza to konieczność stosowania przepisów o wypowiedzeniu bez żadnych zmian lub ze zmianami uzasadnionymi innym charakterem wypowiedzenia zmieniającego.

Zgodnie natomiast z art. 38 § 1 kp o zamiarze wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony pracodawca zawiadamia na piśmie reprezentującą pracownika zakładową organizację związkową, podając przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy. Przepis ten nakłada na pracodawcę obowiązek konsultacji związkowej w sprawie wypowiedzenia pracownikowi będącego członkiem związku zawodowego umowy o pracę. Tryb współdziałania związków zawodowych określony w art. 38 kp ma charakter konsultacyjny (§ 5). Po jego przeprowadzeniu pracodawca decyduje, czy wypowiedzieć umowę o pracę, biorąc pod uwagę stanowisko organizacji związkowej. Natomiast niezachowanie tego trybu stanowi naruszenie przepisów o wypowiadaniu umów o pracę w rozumieniu art. 45 § 1 kp.

W omawianej sprawie pozwany zawiadomił Organizację Międzyzwiązkową NSZZ „Solidarność” przy Zarządzie Regionu Środkowowschodniego o zamiarze wypowiedzenia warunków pracy i płacy pracownikowi – członkowi związku zawodowego, a związek zawodowy poinformował pracodawcę powódki, iż nie wyraża na powyższe zgody.

W myśl art. 32 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 23 maja 1991 roku o związkach zawodowych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 1881) pracodawca bez zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej nie może wypowiedzieć ani rozwiązać stosunku pracy z imiennie wskazanym uchwałą zarządu członkiem lub innym pracownikiem będącym członkiem danej zakładowej organizacji związkowej, upoważnionym do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy.

Organizacja Międzyzwiązkowa NSZZ „Solidarność” przy Zarządzie Regionu Środkowowschodniego poinformowała pozwanego, w dniu 19 czerwca 2017 roku o podjętej uchwale, mocą której #### #### została objęta ochroną w okresie 9 miesięcy, tj. od dnia 6 czerwca 2017 roku do 5 marca 2018 roku. Dodatkowo, nie wyrażając zgody na zmianę warunków płacy i pracy powódce, w dniu 9 sierpnia 2017 roku ponownie wskazała na objęcie powódki szczególną ochroną. Tym samym, złożone przez pozwanego wypowiedzenie warunków pracy i płacy uznać należy za sprzeczne z prawem.

Zgodnie z art. 45 § 1 kp w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę sąd pracy – stosownie do żądania pracownika – orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu – o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

W niniejszej sprawie #### #### konsekwentnie domagała się pierwotnie orzeczenia o bezskuteczności wypowiedzenia, a następnie, z uwagi na upływ okresu wypowiedzenia – przywrócenia do pracy.

Zdaniem Sądu żądanie powódki przywrócenia do pracy na dotychczasowym stanowisku jest zasadne. Pozwany, wskazując na art. 8 kp podnosił, iż w uzasadnionych wypadkach sąd pracy może nie przywracać do pracy na poprzednich warunkach pracy i płacy pracownika, któremu dokonano wypowiedzenia obarczonego brakami formalnymi. Lakonicznie jednak wskazał iż wprawdzie nie neguje wartości powódki jako pracownika merytorycznego, a jedynie z uwagi na wskazane w wypowiedzeniu przyczyny nie widzi dalszej możliwości zatrudnienia jej na stanowisku kierownika. Jak jednak ustalono powyżej, konflikty które miały miejsce pomiędzy powódką, a częścią jej współpracowników wynikały nie tylko z właściwości osobistych powódki, ale także z cech charakteru jej podwładnych, a okoliczności te nie miały zasadniczego przełożenia na wyniki pracy kierowanego przez #### #### Referatu.

Z uwagi na fakt, iż Sąd Rejonowy przywrócił powódkę do pracy oddalono powództwo w części, w której domagała się ona dopuszczenia do pracy.

#### #### wniosła o zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy za okres od grudnia 2017 roku do marca 2019 roku.

Pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy za cały okres pozostawania bez pracy gdy rozwiązanie umowy o pracę podlega ograniczeniu z mocy przepisu szczególnego – art. 47 kp. W przypadku powódki, była ona pracownikiem szczególnie chronionym z mocy art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy o związkach zawodowych, a zatem przysługuje jej wynagrodzenie za cały okres pozostawania bez pracy.

Orzeczenie o kosztach uzasadnia art. 100 kpc. Powódka wygrała powództwo w części. Z tego też powodu Sąd zasądził na jej rzecz zwrot części kosztów procesu obejmujących uiszczoną opłatę od pozwu o przywrócenie poprzednich warunków pracy i płacy i wynagrodzenie w kwocie ### zł oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie ### zł (k. 221), w pozostałym zakresie jej wniosek o zwrot kosztów oddalił.

Na podstawie art. 113 ust. 1 Ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Sąd przejął na rachunek Skarbu Państwa brakującą część opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia którego powódka była zwolniona z mocy ustawy.

Mając powyższe na uwadze Sąd Rejonowy orzekł, jak wyroku.