Ochrona „przedemerytalna”

Komu i przez jaki okres przysługuje ochrona przedemerytalna?

Na gruncie przepisów Kodeksu pracy szczególną ochroną stosunku pracy przed wypowiedzeniem zostali objęci pracownicy w określonym wieku. Zgodnie bowiem z art. 39 Kodeksu pracy pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. Dotyczy on zatem, w świetle aktualnych przepisów emerytalnych, mężczyzn, którzy ukończyli wiek 61 lat i kobiet, które ukończyły wiek 56 lat. Jak wskazuje Sąd Najwyższy funkcja ochronna i stabilizacyjna art. 39 Kodeksu pracy polega na tym, iż jego zastosowanie ma doprowadzić do sytuacji, w której objęty zawartą w nim regulacją pracownik będzie mógł bez przeszkód uzyskać uprawnienia emerytalne, bez potrzeby poszukiwania zatrudnienia u innego pracodawcy, ale tylko wówczas, gdy kontynuowanie zatrudnienia u aktualnego pracodawcy pozwoli mu na osiągnięcie wieku emerytalnego i uzyskanie uprawnień emerytalnych z mocy samego prawa, po ziszczeniu się warunków określonych w przepisach emerytalnych.

Przed czym chroni ochrona pracowników w wieku przedemerytalnym?

Wskazać należy, że ochrona uregulowana art. 39 Kodeksu pracy dotyczy wyłącznie wypowiedzenia umowy o pracę (w tym zarówno definitywnego jak i tzw. „zmieniającego”), nie jest natomiast skuteczna w przypadku zwolnienia pracownika bez zachowania okresu wypowiedzenia.

Wyjątki stosowania szczególnej ochrony pracowników w wieku przedemerytalnym

Kodeks pracy przewiduje również wyjątki w zakresie stosowania art. 39. Zgodnie bowiem z art. 40 Kodeksu pracy, ochrony „przedemerytalnej” nie stosuje się w razie uzyskania przez pracownika prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, zgodnie zaś z art. 43 Kodeksu pracy pracodawca może wypowiedzieć warunki pracy lub płacy pracownikowi, o którym mowa w art. 39 (tzw. wypowiedzenie zmieniające), jeżeli wypowiedzenie stało się konieczne ze względu na wprowadzenie nowych zasad wynagradzania dotyczących ogółu pracowników zatrudnionych u danego pracodawcy lub tej ich grupy, do której pracownik należy albo stwierdzoną orzeczeniem lekarskim utratę zdolności do wykonywania dotychczasowej pracy albo niezawinioną przez pracownika utratę uprawnień koniecznych do jej wykonywania.

Więcej w artykule na blogu: Ochrona przedemerytalna pracowników, na podstawie art. 39 kodeksu pracy.